Bulbašy — tak zavuć nas našyja susiedzi, tak čaściakom zaviem siabie my sami. Ale heta daloka nie pieršaje imia, jakim biełarusaŭ achryścili historyja i sielskaja haspadarka.
Vy nikoli nie čuli inšych nazvaŭ našaj nacyi? Značyć, vy ničoha nie viedajecie ni pra Biełaruś, ni pra biełarusaŭ.
Imia naroda — lustra dušaŭ ludziej, jakija jaho składajuć. A chto nas viedaje lepiej za susiedziaŭ i što ž nasamreč my za narod taki — biełarusy? Našyja mianuški, našyja duša i kuchnia, viečny kanflikt pamiž bulbaj i burakom — tut, u repartažy Michała Aniempadystava.
«Pieršapačatkova słova „kultura“ abaznačała vyklučna sielskahaspadarčuju kulturu. Ja chacieŭ raskazać pra toje, što atajasamlivaje nas z hetym pieršapačatkovym sensam słova, što źjaŭlajecca historyjaj u čystym žyvym vyhladzie i toje, što dało nam samanazoŭ albo mianušku biełarusaŭ jak nacyi.
Ja chaču pahavaryć pra karaniapłod. Voś nas nazyvajuć bulbašami. Mnie heta nie vielmi padabajecca, ale tut užo ničoha nie zrobiš. Jak ni dziŭna, bulba — heta apošni karaniapłod, jaki źjaviŭsia na našych ziemlach. Bulba źjaviłasia ŭ Biełarusi ŭ XVIII st. dziakujučy apošniamu karalu Rečy Paspalitaj Stanisłavu Aŭhustu Paniatoŭskamu. Stanisłaŭ Aŭhust Paniatoŭski byŭ nadzvyčaj daśviedčany i kulturny čałaviek svajho času. I naturalna toje, što mima jaho nie prachodzili nijakija navinki, u tym liku sielskahaspadarčyja i kulinarnyja. Jon sistematyčna na dziaržaŭnym uzroŭni zajmaŭsia tym, što papularyzavaŭ dla nas siońnia taki zvyčajny karaniapłod. A nazva jahonaja pachodzić ad słova „bulve“, što aznačaje „cybulina“ na łacinie»
