Viciebčuku Siarhieju Michasiovu 61 hod. Raniej jon byŭ vialikim milicejskim kiraŭnikom: uznačalvaŭ Pieršamajski RAUS Viciebska, potym pracavaŭ namieśnikam načalnika UUS Viciebskaha abłvykankama pa ideałahičnaj rabocie i kadravym zabieśpiačeńni. Dasłužyŭsia da pałkoŭnika.
Siarhiej Michasioŭ u 2011 hodzie. Fota Biełta
U 2012 hodzie Michasioŭ vyjšaŭ na piensiju. Peŭny čas papracavaŭ juryskonsultam u pryvatnaj firmie, zatym byŭ načalnikam biuro pašpartyzacyi nasielnictva UUS Viciebskaha abłvykanama.
Sioleta jon uvajšoŭ u inicyjatyŭnuju hrupu Viktara Babaryki i z honaram raskazvaje: sabraŭ amal try sotni podpisaŭ!
«Ale tydzień tamu ja zvolniŭsia. Skažam tak: zajavu napisaŭ pa ŭłasnym žadańni, — raspaviadaje Michasioŭ «Našaj Nivie». — Ci byli prablemy na pracy praz udzieł u hrupie Babaryki? Davajcie biez kamientaŭ na hetuju temu».
Michasioŭ zapeŭnivaje: raniej jon naŭprost palitykaj nikoli nie zajmaŭsia. Chiba tolki hałasavaŭ «nie za dziejučaha kiraŭnika krainy i ŭ 2010, i ŭ 2015».
«Ale ž usiamu jość miaža. Ciarpieńnie skončyłasia. Sam ja liču, što ŭ krainie treba mianiać šmat što. Heta majo mierkavańnie.
Moža być, apošniaj kroplaj stała situacyja z karanavirusam. U mianie rodnaja siastra žyła ź lažačaj maci ŭ Oršy. Mamie było 85 hadoŭ. I ŭ siastry źjavilisia ŭsie simptomy kavida, tempieratura trymałasia try tydni… Ale testaŭ my nie dabilisia, ich nie zrabili ni siastry, ni mamie. Navat ja sa svaimi suviaziami ničoha nie zmoh zrabić. Chłuśnia na ŭsich uzroŭniach nakont karanavirusa, hetyja bajki, što ŭsio narmalna… U vyniku siastra papraviłasia. Ale na hetym tydni budzie 40 dzion pa maci… — raskazvaje «Našaj Nivie» Siarhiej Michasioŭ.
— I hetaja situacyja z karanavirusam była apošnim šturškom nie tolki dla mianie, ja tak miarkuju. Ja, pakul źbiraŭ podpisy, pačuŭ ad ludziej šmat što: jany prosta chacieli vyhavarycca i raskazvali mnie pra svaje prablemy.
I ciapier vybary musiać być ščyrymi i prazrystymi, bo kali Babaryka nie prymie ŭ ich udzieł, to vybary prosta nie adbuducca. Čamu? Bo vybar ludziej siońnia vidavočny. Vidavočna, što bolšaść siońnia za Babaryku.
Pryčym bačnaja zacikaŭlenaść ludziej. Navat u vioscy, dzie majo lecišča, usie padpisalisia za Babaryku biez sumnievaŭ. A tyja, chto nie mieŭ z saboju pašpartoŭ, paśla navat sami prychodzili da mianie, kab pakinuć podpis».
Siońniašniaje fota z sacsietak Michasiova
Ahułam, kaža Michasioŭ, jon zmoh sabrać kala 300 podpisaŭ. Ciapier jon ustupiŭ i ŭ hrupu pa praviadzieńni refierenduma, jaki prapanavaŭ Babaryka. Tamu pałkoŭnik u adstaŭcy praciahnie źbirać podpisy i dalej.
«Čaho čakać dalej — ciažka skazać. Chaciełasia b pazityŭnych pieramien. Biez Majdanaŭ, jakimi nas pałochajuć. Narmalnyja ludzi, jakija voś i stajać u łancuhach, Majdanaŭ nie šukajuć, im jany nie patrebnyja. Jany prosta chočuć być pačutymi, usiaho tolki. Ale nie zusim atrymlivajecca», — miarkuje Michasioŭ.
Cikava, što litaralna na dniach ź dziaržaŭnaj pracy zvolniłasia i jaho žonka — Valancina Michasiova. Jana šmat hadoŭ adpracavała sudździoj Kastryčnickaha rajona Viciebska. U 2006 hodzie Michasiova karała sutkami prychilnikaŭ Milinkieviča, u 2017 — adpraŭlała na sutki žurnalistaŭ-fryłansieraŭ za aśviatleńnie Dnia Voli. Pravaabaroncy ŭklučali jaje ŭ «čorny śpis» — prasili, kab Jeŭrasajuz nie puskaŭ jaje.
Ciapier stała viadoma, što sudździa Michasiova syšła z pasady.
Siarhiej Michasioŭ zapeŭnivaje, što palityki ŭ jaje rašeńni nibyta nijakaj niama.
«Jana sama zvolniłasia. Heta jaje pryvatnaje rašeńnie, nie źviazanaje z palitykaj. Hetaje rašeńnie daŭno nazravała. Bo niemałady ŭžo ŭzrost i praca niaprostaja, — śćviardžaje Siarhiej Michasioŭ.
— Što tyčycca palityki i majoj siońniašniaj aktyŭnaści, to žonka starajecca ŭ hetyja pytańni nie ŭmiešvajecca. Jana nie prymaje ŭdzieł, i pazicyju svaju nie vykazvaje».
