Piśmieńnik Saša Filipienka raskazaŭ Jeŭraradyjo pra svoj novy raman. Kniha zasnavana na realnych padziejach. Jana nazyvajecca «Cień adčynienych dźviarej». Tekst skončany litaralna dniami.
«Historyja znoŭ [jak i ŭ ramanie «Čyrvony kryž». — Jeŭraradyjo] zasnavanaja na realnych padziejach, tamu što mnie vielmi padabajecca, kali ŭ tekście jość dakumient i jość mastackaja častka. Mnie padabajecca, kali jany razam pracujuć. Ja znoŭ viarnuŭsia ŭ sučasnaść z padarožža ŭ minułaje.
Hetaja historyja zdaryłasia ŭ Rasii niekalki hadoŭ tamu. Kali ścisła, to heta historyja pra dabro i pra nastupstvy dabra. Pra toje, jak my robim dabro, ale heta moža abiarnucca vialikaj trahiedyjaj. Hetaja historyja pavinna padniać prablemy prymusovaj miedycyny, jakija da hetaha času jość u rasijskim hramadstvie».
Na dumku Filipienki, u piśmieńnika, u adroźnieńnie ad žurnalista, jość mahčymaść pracavać nad niejkaj sacyjalnaj temaj niekalki hadoŭ. Praz knihu prablemu možna iznoŭ padniać u hramadstvie.
«Na stadyi zadumy byli pradadzieny pravy na raman u Niamieččynu i ŭ Francyju. Jość adčuvańnie taho, što na hetuju temu buduć havaryć. I ja b chacieŭ na jaje pahavaryć, tamu što ŭ Rasii adbyvajucca žachlivyja štuki, jakija datyčacca prymusovaj miedycyny, asabliva ŭ dačynieńni da dziaciej.
Dziaciej ź dziciačaha doma ŭ Rasii adpraŭlajuć na adpačynak na mora. Jany tam vydatna pravodziać čas i ščaślivyja. A potym siarod 150 dziaciej, jakija źjeździli na mora, zdarajecca čarada samahubstvaŭ. I śledčy adpraŭlajecca ŭ maleńki pravincyjny haradok dla taho, kab zrazumieć, što adbyłosia».
Jakaja mienavita realnaja historyja stała asnovaj dla siužeta, Saša Filipienka nie ŭdakładniaje. «Cień adčynienych dźviarej» stanie jaho piataj knihaj.
