Minsk apanavany miodam — jano i zrazumieła, Miadovy spas, ale takoje adčuvańnie, što miadovyja jarmarki nie źnikajuć nikoli, a padčas Spasa ich stanovicca krychu bolš.Kirmašy ŭźnikajuć to ŭ Pałacy mastactvaŭ, to ŭ DK Traktarnaha zavoda, stvarajučy lišnija kłopaty fiłafanistam i handlaram knihami, jakija taksama handlujuć u hetych miescach. Ale ciapier, pierad Spasam, miod akazaŭsia paŭsiul — u mietro
U padziemnym pierachodzie na płoščy Jakuba Kołasa z boku Kamaroŭskaha rynku iduć ludzi, u kožnaha druhoha ŭ ruce maleńki
Na Kamaroŭcy prachodzić miadovy kirmaš, i zamiest babulek, što handlujuć škarpetkami, vazonami i kacianiatami, vas na ŭvachodzie sustrakajuć
— Dla biełarusaŭ najkaryśniejšy biełaruski miod! Tamu kuplajcie naš!
Na łatkach vystaŭleny skrynački ź miodam: «lipavy», «hrecki», «majski», «kvietkavy», «kaštanavy» i h.d. Akramia biełaruskaha, jość i ałtajski, i znakamity baškirski, i taježny… Ceny ad 20 da 60 tysiač za kiłahram. Amal usich zasmučaje čarničny miod. Pakupniki, što zaj¬majucca dehustacyjaj usich sartoŭ la adnaho z łatkoŭ, raspačynajuć sprečku:
— Ty bačyŭ
— A ja kažu, byvaje čarničny miod. Vuń ź dzivasiła jość, dyk čamu ž z čarnic nie budzie?
Jak vyśvietliłasia, z čarnic nasamreč źbirajuć miod, i, darečy, u vialikaj kolkaści — ale, jak vyhladaje sam praces, ujavić składana, i viedajuć tolki pčoły.
Akramia dziasiatkaŭ hatunkaŭ miodu, pradajucca na kirmašy i
Ale nie miodam adzinym žyvie miadovy kirmaš. Naprykład, isnuje asobny stoł, za jakim handlujuć valonkami. Jakasnymi, ciopłymi — ad adnaho pohladu na ich u śpioku chočacca ablicca
La valonkaŭ handlujuć ciopłymi škarpetkami z sabačaje poŭści i sumkami z parašutnaha šoŭku. Voś hetyja sumki pradajucca lepš za astatniaje.
La ich handlujuć «śviežymi tulskimi piernikami», da jakich pakupniki staviacca naściarožana — spałučeńnie słoŭ «tulskija» i «śviežyja» prymušaje ich zadavacca pytańniem: «A dzie taja Tuła znachodzicca?» Chacia, zrazumieła, što prynieśli pierniki nie chadaki.
Ale hałoŭnaje — miod, i handlary napieraboj prapanujuć svoj tavar:
— Tolki ŭ nas sapraŭdny biełaruski miod!
— Kvietkavy miod! Padychodźcie, ja vam usio raskažu — ja vielmi cikava raskazvaju!
— Źnižki!
Pry ŭdakładnieńni pra źnižki vyśviatlajecca, što isnuje «hibkaja sistema» dla piensijanieraŭ, jakija biaruć bolš za dziesiać kiłahramaŭ, — voś im i budzie źnižka. Kiłahram kaštuje 30 tysiač. Navošta kuplać adrazu dziesiać? A kab rasfasavać paśla pa słoikach i pierapradać, chacia z takimi cenami, jak na kirmašy, zrabić toje absalutna niemetazhodna.
A voś dla amataraŭ «miadovaj chalavy» taki kirmaš — prosta raj, kožny z handlaroŭ prapanuje pradehustavać kožny sort, tak što miodu možna nadehustavacca da nastupnaha kirmašu.
***
Jak vybrać jakasny miod?
Nie pamylicca, kuplajučy miod, ciažka. Spadziajomsia, hetyja parady dapamohuć vam nabyć jakasny i karysny miod.
1. Vodar u miodu pavinien abaviazkova być. Kali vy nie adčuvajecie vodaru, značycca vam trapiłasia naturalnaja padrobka. Čym huściejšy vodar, tym lepšaja jakaść miodu, chacia treba ŭličvać, što vodar, a taksama jaho siła ŭ roznych sartoŭ moža być roznaja.
2. Smak sapraŭdnaha miodu pavinien być sałodki, biez starońnich adcieńniaŭ, a pry dehustacyi sapraŭdny miod akazvaje razdražnieńnie na ślizistuju abałonku. Ad padrobki takoha efiektu čakać nie varta. Miod z karamielnym prysmakam — užo nie śviežy, a značyć, hajučych jakaściaŭ nie maje.
3. Stałaść miodu možna vyznačyć, nakručvajučy jaho na łyžku ci palivajučy na lazo naža — stały, jakasny, hatovy da ŭžyvańnia miod nie budzie ściakać ni z łyžki, ni z naža.
