Pamidorski: Heta ja vas paklikaŭ, darahi Ściapaška… Mnie tut paviedamili davoli dziŭnuju viestku… Navat nie viedaju, jak i skazać. Nu… byccam by vy… abviaścili vajnu… Rasii…
Ściapaška (dastaŭšy hadzińnik): Pakul jašče nie. Vajna pačniecca ŭ čatyry hadziny, kali Rasija nie vykanaje ŭmovaŭ ultymatumu.
Chamiak: Ultymatumu?
Ściapaška: Tak! Tydzień tamu ja im vysłaŭ ultymatum!
Chamiak (niervova): Kamu «im»? Vykazvajciesia bolš zrazumieła!
Ściapaška: Prezidentu, premjer‑ministru i parłamientu. Ja zapatrabavaŭ skasavać hetyja niedarečnyja myty na piva. Termin ultymatumu zakančvajecca siońnia ŭ šasnaccać nul‑nul. Kali maje ŭmovy nie buduć pryniatyja, ja pačnu vajnu!
Pan Piza: Cikava, jak heta budzie vyhladać? Vy budziecie palić pa ich adsiul sa strelby ci pojdziecie ŭrukapašnuju?
Ściapaška: Mietady viadzieńnia kampanii — vajennaja tajna! Ja nie mahu jaje vydavać, tym bolš u prysutnaści cyvilnych!
Pamidorski (rašuča): Tak!.. Spadar ministr, ja dumaju, niama sensu praciahvać hetuju biaspłodnuju razmovu. Vysłaŭšy ultymatum, vy tym samym pierajšli ŭsialakija miežy! (Kryčyć) Vajna — heta nie pokier! Jaje nielha abviaščać kali zachočacca! Vy aryštavany, spadar ministr!.. Pałkoŭnik Šelma, prymicie ŭ spadara ministra partfiel!
Šelma (nierašuča): Kali jon addaść…
Ściapaška. Spadar Pamidorski, nie rabicie hłupstvaŭ. Ja viedaju, vy hodny čałaviek, u dušy vy taksama suprać mytaŭ…
Pamidorski: Heta nikoha nie datyčyć!
Ściapaška: Maja vajna taksama datyčyć tolki Rasii i mianie.
Pamidorski: Ściapaška! Jak starejšy pa zvańni zahadvaju zdać partfiel!
Zabiahaje ministr zamiežnych spravaŭ Martyškin.
Martyškin. Spadar Ściapaška, vy prasili viačerniuju hazietu!
Ściapaška: Anu? (Biare hazietu, prahladaje, moŭčki praciahvaje Pamidorskamu).
(Pamidorski hladzić u hazietu)
Pamidorski (spałochanym hołasam). Rasija skasavała myty.
Ściapaška (zirnuŭšy na hadzińnik). Bieź dziesiaci čatyry!.. Paśpieli!.. Ich ščaście! (Da ŭsich) Dazvolcie adkłaniacca!
