Žycharcy Baranavičaŭ Kaciarynie Zasłaŭskaj 36 hadoŭ. Śviečki, pa jaje słovach, jana lubiła zaŭsiody. I jašče zadoŭha da taho, jak zachapiłasia śviečkavareńniem, niaredka atrymlivała ich u padarunak.
«Svajaki dumali, što heta paślarodavaja depresija»
Usio pačynałasia jak chobi. I da taho, jak śviečki stali asnoŭnaj spravaj, Kaciaryna pracavała ŭ bjuciśfiery — zajmałasia łaziernaj epilacyjaj i naroščvańniem viejek. Kali zaciažaryła, a potym naradziła, jana starałasia sumiaščać pracu i dzicia.
Kaciaryna kaža, što było składana, ale joj usio ŭdavałasia. Ale ŭ adzin «vydatny» dzień jana vyrašyła skončyć praktyku bjucimajstra. Pierałomnym momantam, sa słoŭ žančyny, «stała sustreča z vyčvarencam».
«Mnie zdajecca, što mnohija bjucimajstry ŭ svajoj praktycy sutykajucca ź nieadekvatnymi ludźmi. Mnie taksama trapiŭsia taki, skažam tak, vyčvareniec, — raskazvaje Kaciaryna. — Usie, chto viedaje, što takoje łaziernaja epilacyja, vydatna mianie zrazumiejuć».
Mienavita tady dziaŭčyna vyrašyła zaniacca vyrabam śviečak.
«Śviečki ŭ toj momant stali nie prosta chobi, jany stali dla mianie suciašeńniem i svojeasablivym astraŭkom biaśpieki. Ratunkam, a potym i spravaj žyćcia», — tłumačyć Kaciaryna.
Svajaki spačatku nie ŭsprymali jaje zaniatak śviečkami surjozna. Dumali, što ŭ jaje «zdaryłasia paślarodavaja depresija».
«Ličyli, što pahulajecca niejki čas, a potym voźmiecca za rozum i pabiažyć, uładkujecca kudyści na pracu, — sa śmiecham uspaminaje Kaciaryna. — I tolki ŭ apošnija paŭhoda jany źmirylisia z maim novym zaniatkam. Ciapier navat zachaplajucca tym, što ja rablu».
Asvojvaješ «stopiaćsot» prafiesij
Zajmacca vytvorčaściu i prodažam śviečak, śćviardžaje Kaciaryna, nie tak lohka, jak zdajecca.
«Mnohija ličać, što zrabić śviečku praściej prostaha. Rastapiŭ vosk, zaliŭ, ustaviŭ knot i ŭsio — śviečka hatovaja. Nasamreč, tut vielmi šmat składanaściaŭ, — dzielicca žančyna. —
Mała taho, što śviečki, asabliva pa pieršym časie, nie zaŭsiody atrymlivajucca, dyk u hetaj spravie jašče treba asvojvać stopiaćsot prafiesij. Ty i hruzčyk, i prybiralščyca, i mieniedžar, i SMM-śpiecyjalist. Pracuješ 24/7, robiš novyja śviečki, šukaješ pastaŭščykoŭ, šukaješ zakazčykaŭ, sama ciahaješ miaški, zdymaješ kantent…».
Da taho ž, jak adznačaje Kaciaryna, jana robić nie prosta śviečki ručnoj pracy, a premijalnyja śviečki. Heta značyć — pry vyrabie śviečak vykarystoŭvaje premijalnyja voski (z ZŠA i Vialikabrytanii), alei i adduški.
«Tamu ŭźnikajuć jašče i prablemy z pastaŭkami, z vychadam na sami kampanienty», — tłumačyć žančyna.
«Dumała, raźlaciacca jak haračyja piražki»
Adnym ź ciažkich momantaŭ, pryznajecca Kaciaryna, dla jaje byŭ vychad u instahram sa svaim tavaram. Raniej jana ničym padobnym nie zajmałasia, tamu nie była ŭpeŭnienaja ŭ svaich siłach i doŭha adkładała hety momant. Prodažy pieravažna išli praź blizkich, siabroŭ, praz «sarafannaje radyjo». Ale pašyracca było treba.
«Daviałosia sabracca z dumkami, siłami i narešcie vyjści ŭ sacsietku, — z uśmieškaj uspaminaje Kaciaryna. — Ja narabiła śviečak, zarehistravałasia ŭ instahramie, pačała vykładać svaje pracy. Dumała, usie zaraz prybiahuć, jak nakinucca, jak pačnuć kuplać, usio raźlacicca jak haračyja piražki… A nichto nie biažyć».
Žančyna nie chavaje, što było rasčaravańnie, niaŭpeŭnienaść u svaich siłach, ale jana vyrašyła nie zdavacca i ruchacca dalej. A tut jašče prapanavali paŭdzielničać u rozyhryšy padarunkaŭ siarod padpisčykaŭ.
«Heta byŭ moj pieršy vopyt u padobnym mierapryjemstvie. Padarunkam ad mianie była śviečka ŭ kakosie. A paśla rozyhryšu ŭ mianie jašče dakładna takuju ž i kupili. Heta byŭ moj pieršy prodaž praź instahram. Pamiataju heta, jak pieršy pacałunak».
Płany na budučyniu
Ciapier Kaciaryna pradaje svoj tavar nie tolki praz sacsietki, ale i praz kramu. Niaredka byvaje, što ŭ tvorčych ludziej zdarajecca tvorčy kryzis, i jany nie viedajuć, što rabić. U Kaciaryny ŭsio adbyvajecca z dakładnaściu naadvarot — jaje pahłynaje tvorčy praces.
«Mnie časam chočacca skazać «harščočak nie vary», nastolki ja zachaplajusia pracaj. Znajomyja navat kažuć, što zanadta šmat u mianie prapanoŭ. Maŭlaŭ, zachodziš na staronku i vočy raźbiahajucca, — śmiajecca dziaŭčyna. — Ja ž liču, što treba bolš za ŭsio ŭvieści ŭ liniejku prodažaŭ. I heta ŭ maich płanach».
Akramia śviečak, žančyna zajmajecca myłam ručnoj raboty i dohladnaj kaśmietykaj. Taksama płanuje rabić bambańjerki na viasielli.
Čytajcie taksama:
