Anton Matolka napisaŭ u fejsbuku karotki post: «A adkul naohuł uziaŭsia naratyŭ, što Pucin ciśnie na Łukašenku, kab toj udzielničaŭ (armijaj naŭprost) u vajnie va Ukrainie?»
Juryj Drakachrust adkazaŭ, što śviečku taksama nie trymaŭ, ale ličyć advarotny varyjant jašče bolš sumnieŭnym.
«Alternatyŭny adkaz — biełaruskaje vojska nie pasłali vajavać tamu, što Pucin paličyŭ niemetazhodnym (varyjant — spałochaŭsia «Biełaruskaha Hajuna», paŭstańnia biełaruskaha vojska i h. d.), ujaŭlajecca jašče bolš niedakazalnym», — piša Drakachrust.
Pavodle jaho, kali Pryhožyn viarbuje navat zekaŭ z łahieraŭ na front, to, zychodziačy z ahulnych mierkavańniaŭ, niekalki dziasiatkaŭ tysiač biełaruskich vajskoŭcaŭ nie pieraškodzili b, kab zatknuć katastrafičny deficyt žyvoj siły.
Kali ličyć, što biełaruskija vojski nie ŭstupili ŭ vajnu tolki tamu, što Pucin nie nastojvaŭ, a Łukašenka — całkam maryjanietka, to jak patłumačyć, što Łukašenka ź lutaha da kastryčnika nie pryznaŭ aficyjna «ŁDNR», choć i namiakaŭ, što pryznaje, pytajecca Drakachrust.
«Voś Asad pryznaŭ. Pucinu nie treba było pryznańnie Łukašenki? A ad Asada treba? A čamu adno było treba, a inšaje — nie?»
Palitahladalnik źviartaje ŭvahu, što paśla dekłaracyi ab anieksii čatyroch abłaściej Ukrainy Kim Čen Yn publična i hołasna abviaściŭ, što ličyć hetyja terytoryi častkaj Rasii.
«Kima nichto nie ličyć i nie nazyvaje vasałam Pucina. Jon im i nie zjaŭlajecca. Łukašenka zjaŭlajecca. Ale padobnych zajaŭ jon nie rabiŭ. Čamu? Pucinu heta nie treba? A čamu ad Kima — nievasała treba, a ad vasała — nie treba?»
Drakachrust nahadvaje pra pajezdku Łukašenki ŭ Abchaziju paśla sustrečy z Pucinym u Sočy.
«I tady ŭsie viadomyja myślary skazali, što heta — prałoh aficyjnaha pryznańnia. Aficyjnaha pryznańnia pakul niama. A čamu? Heta nie treba Pucinu? Kab Łukašenka pajechaŭ u Suchumi — treba, a kab pryznaŭ — nie treba? Čamu?»
Drakachrust ličyć pamyłkovaj dumku, što Łukašenka — biazvolnaja maryjanietka.
«Jon brykajecca, upirajecca, u jaho jość vola da ŭłady. <…> Z hetaha tłumačeńnia nie vynikaje, što Łukašenka — małajčyna, hieroj i adziny abaronca suvierenitetu. Vynikaje tolki toje, što jon maje volu da ŭłady, abaraniaje svaju ŭładu, jakaja źviazanaja z zachavańniem reštkaŭ suvierenitetu», — piša Juryj Drakachrust.
Anton Matolka ŭ adkaz napisaŭ svaje arhumienty, čamu ličyć sumnieŭnym toje, što Łukašenka adčajna supraciŭlajecca Pucinu, «trymaje suvierenitet Biełarusi i naohuł abaraniaje Ukrainu ad čahości tam jašče».
«Łukašenka moh nie puścić rasijskija vojski ŭ Biełaruś u studzieni? Moh nie adkryvać miažu dla napadu na Ukrainu? Moh nie dazvolić vykarystoŭvać terytoryju i pavietranuju prastoru Biełarusi dla zapuskaŭ rakiet? Moža ciapier «paprasić» mobikaŭ na vychad u luby momant?» — napisaŭ Anton Matolka.
Drakachrust u kamientarach, adkazvajučy Arciomu Šrajbmanu, jaki prytrymlivajecca pazicyi, padobnaj da Matolkavaj, pryvioŭ ujaŭny dyjałoh Pucina i Łukašenki ŭ styli Alesia Pileckaha. Sens jaho taki, što za svaje «pasłuhi» Łukašenka biare dobruju canu, jon handluje, krucicca pamiž mahčymaściami i žadańniami. Jon nie ŭsieŭładny, ale nie maryjanietka.
«— Ja ž dla ciabie ŭsio rablu — i terytoryja dla ŭdaraŭ dla vas jak svaja, kormim tvaich, vučym, lečym, nas za heta sankcyjami dušać, nu i naohuł važny dla vas płacdarm trymajem. Heta ž darahoha varta.
— Saša, a pavajavać dla hetaha? Bo my vajujem, a vy adsiedžvajeciesia.
— My možam. Ale ŭ vyniku budzie horš i mnie, i tabie. Ale kali ty skažaš, što dazarezu treba, to ja pašlu maich vajavać. Dazarezu treba?
— Dy nie. Ale chaciełasia b.
— Nu tady prabač. Budzie dazarezu, tady abaviazkova pašlu. A voś mnie hrošy dazarezu treba».
Juryj Drakachrust ličyć, što choć heta ŭtryravana, ale prykładna tak ciapier razmaŭlajuć Pucin i Łukašenka.
adzinoje što treba ŭśviadomić - heta adna satana
Ukrainie heta treba było jašče ŭ 2014 uśviadomić darečy, i nie ŭsprymać "minskija damovy" inakš jak pył u vočy, dy ŭvohule spynić usie kantakty z tarakanam jašče tady