Ksiondz Viačasłaŭ Barok
«Seks — heta dar božy, ale jamu treba vučycca»
— Papa Rymski Francišak dva hady tamu raskazaŭ, što zadavalnieńnie ad ježy i seksa idzie ad Boha, a raniej nibyta Katalickaja carkva asudžała heta, tamu što [tady] usie niapravilna razumieli chryścijanskaje pasłańnie. Što vy pra heta dumajecie?
— Z hetym vykazvańniem Papy Rymskaha Franciška ja zhodzien. Tamu što kali čałaviek maje zadavalnieńnie i hetaje zadavalnieńnie ŭpisvajecca ŭ naturu čałavieka i jahonaje pryznačeńnie, to heta adpaviadaje tamu, što takoje zadavalnieńnie maje svaju krynicu ŭ Bohu.
Ale nasamreč nielha kazać, što raniej Kaścioł nie kazaŭ takoha, hetaha nie było — i tut voś Papa Francišak zrabiŭ revalucyju niejkuju. Absalutna nie. Viedajecie, toje, što skazaŭ Papa Francišak, kali my cytujem hetyja słovy, vielmi mocna abapirajecca na chryścijanskuju tradycyju i na biblejskaje navučańnie. Jašče apostał Pavieł zaachvočvaŭ tych, chto žyvie ŭ siamji, da taho, kab karystalisia hetym daram božym — seksualnym žyćciom.
— Jość udakładnieńnie da słoŭ Papy Francyska. Jon kazaŭ, što Kaścioł asudžaje zadavalnieńnie hrubaje i vulharnaje, ale zaŭsiody [vystupaje] za prostyja maralnyja zadavalnieńni, i seks u tym liku. Voś jak adroźnić hrubaje zadavalnieńnie z tym, što prymajecca Carkvoj?
— Kali zadavalnieńnie, jakoje čałaviek atrymlivaje, nie robić čałavieka niavolnikam, a vyzvalaje čałavieka, viadzie da bolšaj svabody, to heta zadavalńnie słužyć na chvału Božuju.
Viedajecie, heta jak luby dar — naprykład, vino voźmiem. Vypiŭ adzin kielich vina — čałaviek vyzvaliŭ svaje dumki, pačućci, emocyi, čałavieku dobra. Vypiŭ dva kielichi vina — jašče lepš. Try kielichi vina — naohuł ejfaryja, vyzvaleńnie, radaść. Ale jość peŭnaja miaža, kali ty vypivaješ čarhovy kielich i stanovišsia niavolnikam, rabom. Ty ŭžo nie toje, što svabodny čałaviek, a ŭžo nie možaš varočać svaim jazykom.
Taksama i z seksam. Kali ty hety dar vykarystoŭvaješ zhodna z zadumaj Božaj, to jon prynosić tabie radaść, vyzvaleńnie. Ty dasiahaješ peŭnych viaršyniaŭ — heta ŭsio cudoŭna. Ale [moža pryjści] niejki momant, što ty stanovišsia, naprykład, zaležnym ad parnahrafii, stanovišsia eratamanam, tym, chto ŭžo nie moža ŭjavić žyćcia biez seksu.
— Jakoje ŭ Kaścioła staŭleńnie da sučasnych formaŭ adnosin? Naprykład, da poliamoryi ci adkrytaha šlubu, jak zaraz niekatoryja ekśpierymientujuć.
— Nie treba dumać, što sučasny čałaviek taki prahresiŭny, što adkryŭ Amieryku svaimi dziŭnymi pavodzinami, kali jon šukaje ŭvieś čas. Zaŭvažcie, čym bolš šukaje, tym bolš jon nie moža znajści taho, čaho šukaje.
Toje, što čałaviek nie davaŭ sabie rady z seksualnym daram, heta taksama było daŭno, spakon viakoŭ. Možna zhadać Klimienta Aleksandryjskaha, jaki pryhadvaŭ u svaich pasłańniach, što jość chryścijanie ź jahonych časoŭ, jakija žyli ŭ kamunach, dzie ŭsio było supolnaje. Nu i dachodziła da taho, što žonki supolnyja byli. Dachodziła da taho, što orhii [byli]. <…> Kaniešnie, heta nie byŭ toj vobraz chryścijanstva, jaki pryžyŭsia ŭ Kaściole Božym.
Seksualnaje žyćcio, miž inšym, pavinna davać cialesnaje zadavalńnie, seks słužyć taksama, kab utvaryć duchoŭnuju suviaź. Ale pra jakuju duchoŭnuju suviaź možna kazać, kali adbyvajecca orhija? Seks dajecca, kab utvaryć emacyjnuju blizkaść i, biezumoŭna, kab ludski rod praciahvaŭsia.
Mnie b chaciełasia pahavaryć [z poliamorami], nasamreč nakolki jany ščaślivyja. U mianie, moža być, niebahaty vopyt žyćciovy, ale ja nie vieru ŭ toje, što kažuć takija ludzi. Ja viedaju, čym takoje ščaście zakančvajecca.
— Čym?
— Trahiedyjaj. Depresijami, rastańniami, sprečkami, svarkami.
— Zajmacca seksam da šlubu — heta toje, što Carkva nie vielmi… lubić. Ale mohuć być takija situacyi — nie vielmi častyja, — kali ŭ takim vypadku ŭžo paśla šlubu vy razumiejecie, što nie padychodzicie adzin adnamu fizična. I što tady, usio žyćcie być nieščaślivym u hetym boku majho žyćcia?
— Seks — heta dar Božy, ale ź inšaha boku seksu vučycca treba. I nie praz toje, što budzieš hartać Kamasutru. Seksu vučycca treba inakš — heta nie tolki techničny akt. Heta ŭsio značna hłybiej, u seksie pavinny być pačućci, emocyi, padrychtoŭka. Usio žyćcio pavinna napaŭniacca seksam. Seks — heta nie tady, kali ŭžo ŭ łožak pajšli i zanialisia hetym aktam.
U siamiejnym žyćci seks pavinien pačynacca z ranicy, jak pračynaješsia. Z tych dotykaŭ piaščotnych, ruchaŭ, jakija padkreślivajuć uvahu. Z toj ranišniaj kavy, śniadańnia. Z tych choć by i niaznačnych, ale siurpryzaŭ adzin adnamu — kali ty pakazvaješ prynaležnać da inšaha čałavieka, nakolki važny toj, chto pobač z taboj. Heta ŭsio seks.
«Kantracepcyja — heta mienšaje zło, čym abort»
— Adna z tem, jakaja źviazana z Katalickaj carkvoj, — heta aborty. Možna ich rabić ci nie? U Biełarusi jany nie zabaronienyja dziaržavaj.
Adznačym, što jość sajt Kanfierencyi katalickich biskupaŭ ZŠA, dzie razburajuć papularnyja mify ab katalictvie. Tam napisana, što seks dziela zadavalnieńnia — heta norma, z mužam jon pavinien być samy lepšy naohuł. I što nasamreč Boh choča, kab my prosta adkazna padychodzili da svaich mahčymaściaŭ. Heta značyć, što my pavinny vykarystoŭvać kantracepcyju ci što my pavinny razumieć, što kožny seks moža pryvieści da dziciaci?
— Tut majecca na ŭvazie, što kali seksualnaje žyćcio adbyvajecca ŭ atmaśfiery lubovi, luboŭju kirujecca, jana jość pieršaja pryčyna ŭsiaho, to čałaviek biare adkaznaść za toje, što robić. I razumieje, što kali zajmajecca kachańniem, seksam, to nastupstvam mohuć być dzieci.
Kaniešnie, nijakim čynam kaścioł nie moža skazać, što zabić žyćcio, jakoje źjaŭlajecca padčas seksualnaha aktu, jość dapuščalnaja sprava. Kožnaje zabojstva žyćcia, jakoje pačałosia pad sercam maci, jość adnaznačnaje zło.
— U čym prablema kantracepcyi? Heta ž, zdajecca, naadvarot značyć uziać na siabie adkaznaść i nie rabić zabojstva, to-bok čałaviek dumaje pra heta da seksu.
— Kantracepcyja — heta mienšaje zło, čym abort, ale razam z tym heta nie toje, što možna nazvać dobrymi pavodzinami i «davajcie ŭsie tak žyć». Čamu? Kali my havorym pra stvareńnie novaha žyćcia, to biarom pad uvahu, što jano stvarajecca pry ŭdziele mužčyny, žančyny, a taksama Hospada. Mužčyna i žančyna padčas aktu lubovi ŭvachodziać, tak by mović, na jaje viaršyniu, i ŭ toj ža čas tam źjaŭlajecca Haspodź. Tak, cieła novamu žyćciu daje mužčyna i žančyna, a dušu daje Boh.
Kali čałaviek dazvalaje sabie pieraškadžać Hospadu stvarać novaha čałavieka, to jon dazvalaje toje, na što nie maje prava.
— Ci heta jość taja pryčyna, pa jakoj Kaścioł niehatyŭna stavicca da hiejaŭ i leśbijanak — jany nie mohuć dać novaje žyćcio?
— Kaścioł nie moža niehatyŭna stavicca ni da koha. Kaścioł kožnaha čałavieka pavažaje, niavažna, jakuju seksualnaść jon maje. Kaścioł pavažaje i hiejaŭ, i leśbijanak. Inšaja reč, što Kaścioł nie moža prapahandavać toj sposab pavodzinaŭ, jakim karystajucca jany.
My pavinny dumać nie tolki pra siabie, ale pra praciah rodu čałaviečaha.
— Cikava, a jak Carkva stavicca da seks-cacak?
— Ja nie čuŭ, kab Katalicki kaścioł vydaŭ niejkija dakumienty nakont seks-cacak. Chiba ŭ hetym i jość mudraść kaścioła. Śviatoje Pisańnie taksama pra seks-cacki nie kaža.
Ale kali adkazvać, to ja skažu tak. Kali hetyja cacki słužać dla cialesnaha zadavalnieńnia, kali jany słužać dla duchoŭnaj suviazi, a nie pieraškadžajuć joj, i kali hetyja cacki dapamahajuć tamu, kab začałosia novaje žyćcio (biez cacak ludzi ŭžo nie dajuć sabie rady), to navat hetyja cacki buduć słužyć dla Słavy Božaj.
Uvohule, seks — heta nastolki intymnaja śfiera, čto čym mienš u hetyja spravy ŭvachodzić Kaścioł, tym jano lepš. Nie treba, kab śviatary stajali sa śviečkami i kantralavali, pravilna hetyja ludzi zajmajucca seksam, ci nie. Kaściołu treba źviartać uvahu, kab ludzi zajmalisia seksam. A voś kali jany nie zajmajucca, heta ŭžo vielizarnaja prablema. Tut užo Kaścioł pavinien zadavać sabie pytańni: što stałasia z čałaviekam?
«Kali pieraapranacca ŭ śviatara dziela seksu — heta samy vialiki hrech u čałavieka, to jon, moža, śviaty»
— Jaki hałoŭny mif pra Katalickuju carkvu i seks vy viedajecie i jaki vam zaŭsiody davodzicca abviarhać?
— Što seks — heta zło i što seksam zajmacca nielha. Zło — nie zajmacca seksam.
— Jak kaścioł stavicca da porna?
— Parnahrafija — heta zło.
— Pieraapranacca ŭ śviatara ci manašku dziela seks-hulniaŭ — heta narmalna ci hrech?
— Chutčej heta niejkaja chvaroba ŭ čałavieka. Ale kali heta samy vialiki hrech u čałavieka, to heta jašče śviaty, moža, budzie.
— Ci časta biełarusy ŭzdymajuć temu seksu sa śviatarami?
— Časta.
— Uzbudžeńnie ŭ budynku kaścioła — heta hrech?
— Nie, tamu što čałaviek nie moža kantralavać svajho ŭzbudžeńnia i svaju pažadlivaść. Tamu heta nie hrech, heta toj akt čałavieka, za jaki jon nie moža nieści adkaznaść. Ale što jon zrobić z hetym uzbudžeńniam, heta inšaje pytańnie.
jašče b jon byŭ nie zhodzien. Papa - heta ž namieśnik boha na Ziamli