Cichanoŭskaja ŭ hety dzień źviarnułasia da biełarusaŭ z nastupnymi słovami:
«27 lipienia — heta dzień, jaki byŭ Dniom Niezaležnaści Biełarusi da pačatku režyma. U hety dzień u 1990 hodzie była pryniataja Dekłaracyja ab dziaržaŭnym suvierenitecie Biełaruskaj SSR.
Čamu hety dzień pierastaŭ być śviatam u Biełarusi? Bo na refierendumie 1996 hoda Łukašenka pieranios Dzień Niezaležnaści na 3 lipienia. Tak Biełaruś stała adzinaj postsavieckaj krainaj, dzie Dzień Niezaležnaści nijak nie źviazany ź niezaležnaściu ad SSSR.
Kaliści ja i sama nie viedała, čamu hety dzień taki važny. Nie bačyła adroźnieńniaŭ pamiž 27 lipienia i 3 lipienia. Dumała, što kali ja «nie lezu ŭ palityku», to i mianie jana nikoli nie zakranie. Ja pamylałasia.
A ŭ hety čas šmat chto ŭžo pracavaŭ dziela taho, kab Biełaruś mieła sapraŭdnuju niezaležnaść.
Kraina isnuje, pakul jana niezaležnaja. Jaje možna paraŭnać z darosłaj siamjoj, jakaja ŭstała na nohi, abzaviałasia svaim žyllom, navučyłasia kiravać svaim biudžetam i ŭžo nie choča ad kahości zaležać. Ale raptam takoj siamji prapanujuć viarnucca ŭ kamunałku i žyć razam z čužyncami. Niama takich siemjaŭ, jakija b pahadzilisia.
Patelefanujcie siońnia svaim siabram, baćkam, babulam i dziadulam. Raspaviadzicie im historyju hetaha dnia, kali jany jaje nie viedajuć. Sapraŭdnaja niezaležnaść trymajecca nie na palitykach i čynoŭnikach. Jana trymajecca na ludziach, jakija viedajuć, što my biełarusy — a nie niejki inšy narod. Jana trymajecca na ludziach, jakija hanaracca tym, što my biełarusy — hanaracca našymi prodkami, našymi pieramohami, našymi simvałami i našymi śviatami.
Ja ŭdziačnaja ŭsim, chto addaŭ svaje siły na dasiahnieńnie Biełaruśsiu suviereniteta — i na abaronu jaho realnaha sensu.
U hetyja ciažkija dni ja zaklikaju ŭsich biełarusaŭ pamiatać pra sapraŭdny Dzień Niezaležnaści. Ja zyču nam usim zastavacca biełarusami, u jakich abstavinach my b ni znachodzilisia. I tady Biełaruś nikoli nie źniknie, a budzie sapraŭdy niezaležnaj i raźvitaj krainaj».
