Pieršy vypadak zdaryŭsia ŭ studzieni. Dva chłopčyki (13 i 9 hadoŭ) sa šmatdzietnaj siamji nabirali vadu z vuličnaha kałodzieža. Da bratoŭ padyšoŭ piensijanier-susied. Mužčyna moŭčki schapiŭ małodšaha i nachiliŭ jaho nad kałodziežam. U toj dzień chłopcy nie raspaviali pra zdareńnie baćkam, i historyja nie atrymała ahałoski, paviedamlaje Śledčy kamitet.
U kancy krasavika hetyja ž dzieci katalisia na rovarach pa vulicy. Kali stamilisia, spynilisia adpačyć nasuprać doma dziŭnaha susieda. Niećviarozy piensijanier vyskačyŭ na vulicu ź niecenzurnaj łajankaj, šturchnuŭ nahoj rovar małodšaha chłopčyka, a zatym udaryŭ jaho pa nazie. Druhoha chłopca ŭdaryŭ pa nazie i tvary.
«Napad na dziaciej zaŭvažyli i spynili miascovyja žychary. Maci paciarpiełych vyklikała milicyju», — raspaviała aficyjnaja pradstaŭnica.
Pavodle zaklučeńnia psichołaha-psichijatryčnaj ekśpiertyzy, mužčyna pryznany adekvatnym. Adnak žychary pasiołka charaktaryzujuć piensijaniera jak ahresiŭnaha čałavieka, jaki złoŭžyvaje śpirtnym.
Mužčynu vystaŭlenaje abvinavačvańnie pavodle č.č. 1,2 art. 339 (chulihanstva) KK. Jon źmieščany pad vartu.
