Volhu Brycikavu zatrymali 27 lutaha na ŭčastku dla hałasavańnia padčas refierendumu. Jaje abvinavacili ŭ tym, što jana fatahrafavała biuleteń. Sud prysudziŭ joj 15 sutak aryštu. Adnak užo praź niekalki dzion jaje asudzili paŭtorna — za nadpisy «Nie vajnie» na kurtcy, zroblenyja na troch movach: biełaruskaj, ruskaj i anhlijskaj.
U treci raz padstavaj dla suda stali papierki z nadpisami «Nie vajnie» na voknach jaje kvatery, a padstavaj dla čaćviortaha suda — post «Nie vajnie» ŭ Instagram.
Ahułam Volhu Brycikavu sudzili piać razoŭ pa artykule 24.23 («niesankcyjanavanaje pikietavańnie»). 75 sutak prafsajuznaja aktyvistka praviała ŭ izalatary časovaha ŭtrymańnia va Ušačach.
— Samaje składanaje za ŭvieś čas znachodžańnia ŭ izalatary — kali nie razumieješ, što adbyvajecca navokał, — kaža Volha. — U astatnim usio možna było vytrymać. U IČU byŭ svoj rasparadak dnia, i ŭsio prachodziła vyklučna ŭ jaho miežach. Admysłova mnie nie stvarali bolš žorstkich umoŭ utrymańnia, tamu nijakich pretenzij da administracyi niama.
— Byli maralna padrychtavanyja, što možacie akazacca ŭ izalatary?
— Nie ŭjaŭlała, što za nadpis na kurtcy «Nie vajnie» daviadziecca pravieści ŭ izalatary až 75 sutak! Usio-taki vieryła, što ludzi buduć prytrymlivacca niejkich normaŭ zakonnaści. Ale akazałasia, što ŭsio daviedzienaje da absurdu.
Tamu nie mahu skazać, što 75 sutak administracyjnaha aryštu stali dla mianie vialikaj niečakanaściu, ale ŭ toj ža čas takoha ja i nie čakała. Bo ja ličyła i liču, što ničoha supraćzakonnaha nie rabiła, a prosta skarystałasia pravam, jakoje nam harantavanaje Kanstytucyjaj, — pravam mieć svajo mierkavańnie i svabodna jaho vykazvać. Ja vystupała suprać vajny, što ŭ hetym drennaha?! Ale ŭ tych, chto trymajecca za ŭładu, na hety kont, vidać, inšaje mierkavańnie.
— Termin adbyćcia pakarańnia praciahvaŭsia aŭtamatyčna?
— Pieršyja try pratakoły na mianie skłali na praciahu tydnia — 27 lutaha, 3 i 7 sakavika, a da 10 sakavika ŭžo prajšli try sudy, i stała zrazumieła, što jak minimum 45 sutak mnie harantavanyja.
Samy składany ŭ psichałahičnym płanie byŭ momant, kali skłali čaćviorty pratakoł, jaki źjaviŭsia za hadzinu da taho, jak mnie treba było vychodzić na volu. Ty čakaješ hetaha, rychtuješsia — i tut: atrymajcie novyja «sutki»!
— Ci była ŭ izalatary suviaź sa źniešnim śvietam?
— Jana padtrymlivałasia praź pieradačy ad blizkich i znajomych. Atrymlivała šmat listoŭ i paštovak, heta dapamahała nie adčuvać siabie niaščasnaj. Brytanskija vučonyja, darečy, vyśvietlili, što dla taho, kab čałaviek adčuvaŭ siabie ščaślivym, treba, kab jaho abniali nie mienš jak siem razoŭ za dzień. Dziakujučy listam, ja taksama razumieła, što nie ŭsio tak drenna ŭ hetym žyćci.
— Nieabchodnyja rečy, srodki hihijeny ŭ kamiery mieli?
— Tak, usio heta pieradali siabry. Jany zrabili ŭsio nieabchodnaje, kab u mianie nie było prablem z rečami pieršaj nieabchodnaści.
— Kolki čałaviek było ŭ kamiery?
— Kamiera raźličanaja na dvaich, ale ŭ roznyja pieryjady była i adna, byvała, i ŭdźviuch, i ŭtroch.
— Jak pravodzili čas?
— Čytała knihi, sprabavała ŭspomnić pieśni, i vyśvietliłasia, što nie tak šmat i pamiataju. Zaviała sabie kalandar, kožny dzień vykreślivała čarhovyja sutki i prydumvała vyraz dnia. Nichto ž nie moh zabaranić mnie dumać, a času padumać było šmat.
— Što ciapier z vašym prafsajuzam?
— Dziakujučy dziejańniam najmalnika, siabry našaha prafsajuza vymušanyja byli abo zvolnicca z pradpryjemstva, abo pakinuć prafsajuz. Tamu ciapier u prafsajuznaj jačejcy zastalisia ja i tyja, chto na piensii. Da taho ž, nie vyklučana, što nas naohuł mohuć pazbavić rehistracyi. Jak viadoma, na niezaležnyja prafsajuzy ciapier idzie surjoznaje nastupleńnie.
Čytajcie taksama:
Žančyna, jakaja zahnała ŭ kut Cierciela. Chto takaja mieniedžar «Naftana», jakuju treci miesiac mučać sutkami
