«Ich na piku było (a jość mietodyka padliku) 46 tysiač 700 — u Minsku. Sabrali z usioj krainy. Nu a karcinku zrabić nie prablema. I hladzicca pryhoža».
Łukašenka adznačyŭ, na vulicach mahło być i bolš ludziej.
«Ja zdaju sabie spravu ŭ tym, što ich mahło być i bolš. Tamu što za mianie ŭ krainie nikoli nie hałasavała prykładna 10% nasielnictva. Heta byli ludzi, jakim ja nieprymalny ź pieršych vybaraŭ, tamu što jany mnie prajhrali vybary, — hetyja nacyjanalistyčna nastrojenyja, z fašystvujučym jadrom. Ale heta nacyjanalistyčnaje jadro, navat u dobrym sensie, dzieści na fłanhach. Tam ludzi, jakija chočuć suvierenitetu i niezaležnaści, praŭda, ad usich niezaležnaści. I pierš za ŭsio — ad Rasii. I heta ŭ lepšym vypadku. A bližej da jadra — tam fašystvujučyja», — adznačyŭ jon.
