«Sińchua»
Słovy kitajskaha kiraŭnika prahučali na fonie zachodniaj krytyki palityki Kitaja ŭ Sińczianie, jakuju ŭ Vašynhtonie nazyvajuć hienacydam, i ŭ Hankonhu, dzie ź minułaha leta ŭ žycharoŭ faktyčna adabrali bolšaść svabod, jakimi jany raniej karystalisia, piša Bi-bi-si.
Kanfrantacyja pamiž Kitajem i ZŠA abvastrajecca i z-za Tajvania, jaki Piekin ličyć miaciežnaj pravincyjaj. Amierykanski zakon abaviazvaje Vašynhton akazać Tajbeju vajennuju dapamohu, kali Kitaj pasprabuje ŭstalavać kantrol nad Tajvaniem siłaj.
Si Czińpin u čaćvier zajaviŭ, što Kitaj zachoŭvaje «niepachisnuju prychilnaść» uźjadnańnia z Tajvaniem. «Nichto nie pavinien niedaaceńvać rašučaść, volu i zdolnaść kitajskaha naroda abaranić svoj suvierenitet i terytaryjalnuju cełasnaść», — padkreśliŭ Si.
Vystupleńnie Hienieralnaha sakratara supravadžałasia burnymi apładysmientami 70 tysiač śpiecyjalna adabranych hledačoŭ na płoščy Ciańańmeń u Piekinie.
