Suražskija lasy ŭ Viciebskim rehijonie pieražyvajuć našeście miadźviedziaŭ. Na pryhraničnych terytoryjach z-za lasnych pažaraŭ u Rasiei stała źjaŭlacca ŭsio bolš niebiaśpiečnych drapiežnikaŭ. Źviary ŭ pošukach ježy zazirajuć u najbližejšyja vioski i bujnyja pasiołki, paviedamlajecca ŭ materyjale telekanała ANT.
Doždž zmyŭ ślady niaprošanaha hościa, ale zastalisia źmiataja trava i razburany murašnik. Heta vynik načnoj prahułki miadźviedzia, upeŭnieny žychary vioski Łazavatka. Piotr Paškievič, žychar v. Łazavatka: «Vychodzić na darohu tuša, padymajecca na zadnija łapy i staić. Mnie, viadoma, strašna. Chviliny try miadźviedź pastajaŭ i syšoŭ». Pieršaje ŭ žyćci sełfi Piotr Paškievič zrabiŭ adrazu paśla sustrečy ź miadźviedziem, pobač z drevam, dzie drapiežnik pakinuŭ ślady svaich kipciuroŭ. Na fota bačnaja i adbitak łapy na piasku. Vakoł dy kala miadźviedź chadziŭ nie vielmi doŭha.
Ad vizitu ŭ viosku pieršymi paciarpieli ŭładalniki pčalnikoŭ. Zamiest miodu zastalisia razburanyja pčalinyja domiki. Viaskoŭcam daviałosia prymać ekstranyja miery. Ciapier vulli tut znachodziacca za kalučym drotam.
Les na haryzoncie — terytoryja Rasii. Ad vioski Łazavatka da miažy prykładna kiłamietry try. Dva hady tamu viaskoŭcy nazirali, jak va ŭschodnich susiedziaŭ bušujuć lasnyja pažary. Z tych časoŭ miadźviedzi stali častymi haściami. Kab źvier nie nabližaŭsia da žyłych damoŭ, vakoł pabudoŭ raźviesili pustyja blašanki. Chaj i nie vielmi surjoznaja, ale sihnalizacyja.
Parušalniku spakoju ŭsiaho dva hady. Miadźviedź małady. Takija žyvioły ŭ miascovych lasach stanovicca ŭsio bolš. Heta fiksujuć fotapastki Suražskaha lashasa. Kali 10 hadoŭ tamu ŭ vakolicach błukaŭ adzin miadźviedź, to ciapier ich minimum 35. Upravu na miadźviedzia znajści niaprosta, padkreślivajuć ekołahi. Drapiežnik zaniesieny ŭ Čyrvonuju knihu. U Biełarusi palavać na jaho nielha. Ekołahi, z adnaho boku, zadavoleny — papulacyja adnaŭlajecca. Ź inšaha boku, abaranić čałavieka mohuć tolki abłavy sa stralboj u pavietra, kab spałochać žyviołu i adbić achvotu nabližacca da viosak.
Iryna Norkus, hałoŭny śpiecyjalist Viciebskaj rajonnaj inśpiekcyi pryrodnych resursaŭ i achovy navakolnaha asiarodździa: «Kali jon pojdzie na terytoryi Rasijskaj Fiederacyi, to jamu tam nie budzie čaho jeści. Instynkt jaho prymusić viarnucca. Buduć prymacca miery, kab adłavić i pierasialić, ale heta adbudziecca ŭ skrajnim vypadku». Adnosny spakoj viaskoŭcam abiacajuć tolki ŭzimku, kali miadźviedzi lahuć u śpiačku, a pakul prapanujuć budavać płaty vakoł damoŭ i imknucca paźbiahać sustreč z drapiežnikam.
