RS: Vy zajavili, što pierad samitam ES u Vilni razam z Radasłavam Sikorskim naviedajecie ŭsie stalicy krainaŭ — udzielnic Uschodniaha partniorstva. Ale vy nie pajechali ŭ Minsk. Čamu? Vas tam nie zachacieli pryniać ci vy sami vyrašyli nie jechać?
Bilt: Tut było niekalki pryčynaŭ. U kančatkovym vyniku my z Radasłavam Sikorskim vyrašyli, što pajedziem tolki ŭ try stalicy. A ŭ try inšyja my pasłali dyrektaraŭ našych palityčnych departamientaŭ. Tak što dyrektary šviedskaha i polskaha palityčnych departamientaŭ MZS byli ŭ Minsku.
RS: Paśla prezidenckich vybaraŭ 2010 hoda ŭ Biełarusi vy i niekatoryja vašy kalehi napisali pamiatny artykuł, u jakim nazvali Alaksandra Łukašenku «łuzieram». Hledziačy na heta ź pierśpiektyvy 2013 hoda, skažycie, što Łukašenka nasamreč straciŭ? Jon ža nadalej maje ŭsio toje, što jamu treba. Ci vy nadalej nazyvajecie jaho «łuzieram»?
Bilt: Praŭda, jon nadalej zastajecca pry ŭładzie. Ale ŭ jaho, miakka kažučy, składanyja adnosiny ź Jeŭrasajuzam. U jaho davoli składanyja adnosiny z Rasijaj. Ekanamičnaja i sacyjalnaja situacyja krainy, miakka kažučy, nie palapšajecca. Tak što Biełaruś, biezumoŭna, apynułasia ŭ ciažkaj situacyi što da struktury mižnarodnych adnosin. U mianie mocnaje ŭražańnie, što im u Minsku budzie čym turbavacca ŭ najbližejšyja hady.
RS: Časam niemahčyma ustrymacca ad ironii, hledziačy na Uschodniaje partniorstva, na samity jakoha zaprašajuć spadara Alijeva z Azierbajdžana, a nie zaprašajuć spadara Łukašenku ź Biełarusi, choć abodva ź ich parušajuć pravy čałavieka, čaho ŭžo chavać. U čym ža roźnica miž imi?
Bilt: Roźnica ŭ tym, što Łukašenka niavolić apazicyju. Usie klučavyja fihury biełaruskaj apazicyi byli pasadžanyja ŭ turmu. Situacyju ŭ Azierbajdžanie nielha nazvać dobraj, ale jana adroźnivajecca ad situacyi ŭ Biełarusi ŭ hetym sensie.
