Штотыдзень карэктарка «Нашай Нівы» запісвае тыповыя памылкі, якія яна выпраўляла ў артыкулах рэпарцёраў і пазаштатных аўтараў. Штосерады гэтую падборку яна рассылае супрацоўнікам.
Такім чынам мы стараемся ўзняць культуру мовы.
Праблема ў тым, што са школы і ўнівера людзі выходзяць з нетрывалымі ведамі беларускай. Да таго ж, дамінацыя расейскай мовы ў гарадскім асяроддзі, на радыё і ТВ блытае людзей. Даводзіцца ўвесь час нагадваць правілы.
Мы падумалі, што гэтыя памылкі могуць быць цікавыя і чытачам, якія вучаць мову ці любяць мову. Гэта ж тыповыя выпадкі.
Форма тлумачэння — мінімалістычная.
бярлог — берлагу, берлагоў (ва ўскосных склонах націск пераходзіць на апошні склад);
Каны, Канскі фестываль;
Альберт Эйнштэйн;
двухмоўны;
віруса;
Міністэрства эканомікі (назвы міністэрстваў пішам з вялікай літары);
сэрвісу (родны склон, канчатак -у);
песень (родны склон, множны лік);
пакутаваць, як даследАваць, расследАваць (суфікс -ав-);
где тонко там и рвется = бел. дзе каротка, там і рвецца;
с бухты-барахты = проста з моста;
сапоги всмятку = грушы на вярбе або снег саломаю тушыць;
свести на нет = звесці на нішто;
куда глаза глядят = у свет; у белы свет; у свет вочы; за вачыма.
