Rafał Vajačak — adzin z samych zaŭvažnych polskich paetaŭ
«Tyja časy ŭjaŭlajucca mnie takoj sucelnaj šeraściu, a
paezija Vajačaka heta svajeasablivy kryk u šeraści. — razvažaje Vajciuškievič. — A polskaja moładź taho času šukała sabie pryhody na hałavu, bo tam i Zachad byŭ blizka. Cikavaść da Vajačaka ŭźnikaje chvalami — pra jaho źniali film, knihi jahonyja pieravydajuć. Niekatoryja ličać jaho paetam „dla dziaŭčynak 16–18 hadoŭ“, ale heta nie tak».
«Ja pracavaŭ nad hetym materyjałam šeść hod. — kaža Źmicier Vajciuškievič. — Spačatku pieśni vyjšli
Śpiecyjalna dla alboma, jaki, darečy, tak i nazyvajecca — «Vajačak» —
Vajciuškievič u čarhovy raz źmianiŭ estetyku hučańnia «.Uschod-Zachad Arkiestra»
«Heta paezija patrabuje drajvovaj hitary, za jakuju adkazvaje Siarhiej Kananovič. — raskazvaje muzyka. — Amatary majoj liryki buduć šakavanyja, adnak hety materyjał vymahaŭ mienavita takoha hučańnia. U rešcie rešt, ja abraŭ Vajačaka za jahonuju ekskluziŭnaść, i niepadobnaść da paetaŭ „iasieninskaha“ typu. Da taho ž, ja spadziajusia, što palaki pačujuć hety albom, mahčyma,
(jon pierakłaŭ bolšaść pieśniaŭ). Toje samaje ŭ mianie było z albomam na vieršy Majakoŭskaha — sproba stvaryć svajeasablivy kulturnicki most».chto-niebudź u Krakavie ci Vrocłavie, voźmie pačytać tomik Chadanoviča
Prezientacyja novaha alboma musić adbycca ŭ najbližejšy čas, ale miesca pakul dakładna nie viadoma.
Paralelna ź pieśniami na vieršy Vajačaka na apošnich kancertach Vajciuškievič vykonvaŭ i pieśni ź inšaha prajekta — kłasika błatnoha žanru
«Jany pakul nie zapisanyja. — tłumačyć Vajciuškievič. — Ale my ich zapišam, bo cikavaja reakcyja na ich. Hod tamu ja śpiavaŭ „Murku“
vielmi aburaŭsia Siarhiej Kavalenka— maŭlaŭ, na chaleru nam tyja rasiejskija błatniaki. Ale my ich bačym, naprykład, u efiry radyjo „Roks“. I, nasamreč, lepiej škadavać, što my zrabili heta, čym što nie zrabili.»
Nabyć novy albom Źmitra Vajciuškieviča možna tolki na sajcie prastora.by. Kožny asobnik - z aŭtohrafam muzyki.
