«Kab nie raskryvać usich tajamnic — ciaham, ličycie, 6-ci hadovaha isnavańnia knižnaj sieryi „Haradzienskaja Biblijateka“ my sabrali i apracavali nie adnu tysiaču zdymkaŭ i dakumientaŭ, źviazanych z Hrodna. I, aŭtarytetna:), zajaŭlajem — u haradzienskich žyłach namiašana samaj roznaj kryvi, pachodzim my ź blizkich, dalokich i vielmi dalokich kutočkaŭ Ziamli, a ŭ hety kraj nas zanosili samyja nievierahodnyja histaryčnyja viatry. I da horada my stavilisia kožny pa svojmu: chto pa-spažyviecku, žyvučy adnym dniom, a chto i haspadarliva. Ale navat u samyja niespryjalnyja dla horada časy, haradzieniec heta była marka:). I voś u vyniku hetych razumovych vysnovaŭ i paŭstała fotahistoryja 10 haradzienskich siemjaŭ, — adznačajuć aŭtary vystavy», — havorać arhanizatary.
