«Spačatku ja spałochaŭsia, bo lisica išła na mianie. Ja dumaŭ, jana šalonaja,
ale jana skiravałasia da dźviarej bienzakałonki, dzie apieratar pačastavaŭ jaje hamburhierami»,— raspavioŭ Tomas — aŭtar fatazdymkaŭ.
Apieratar skazaŭ maładomu čałavieku, što lisa pravierana, na šalenstva nie chvareje. Štonoč z hadziny da treciaj jana prychodzić pa ježu na bienzakałonku pad Kaŭnasam (Litva).
«Apieratar štoraz častuje jaječym-niebudź smačnym, a kali joj mała, to jana idzie da kankurentaŭ, jakija znachodziacca niepadaloku», — skazaŭ Tomas.
Pryrodaachoŭniki skieptyčna stavicca da hetaha.
«Nielha karmić dzikich žyvioł. Takija pavodziny źnižajuć ich šancy na vyžyvańnie.Žyvioły chutka pryvykajuć da takich „padarunkaŭ“, i nie šukajuć sami zdabyču, a čakajuć litaści ad ludziej. Raniej ci paźniej lisie pryjdziecca šukać ježu samoj, a navyki ŭžo zabytyja i joj daviadziecca haładać abo zahinuć», — miarkuje Andrej Hajdamavičus.
0
0
0
0
0
0
