«Prapanovy Akademii navuk i ŭrada nie vytrymlivajuć krytyki» 13

U Biełarusi nieabchodna pravieści karennuju madernizacyju navukovaj śfiery. Ab hetym zajaviŭ kAlaksandr Łukašenka siońnia na cyrymonii ŭručeńnia dypłomaŭ doktara navuk i atestataŭ prafiesara navukovym i navukova-piedahahičnym rabotnikam.

Pavodle jaho słoŭ, za apošnija hady niamała zroblena dla zachavańnia i ŭmacavańnia intelektualnaha patencyjału Biełarusi, pavyšeńnia roli navuki ŭ dziaržavie. «Adnak siońnia patrebny jakasnyja źmieny ŭ arhanizacyi i źmieście navukova-daśledčaj dziejnaści.

Mienavita takaja zadača pastaŭlena pierad uradam i Akademijaj navuk. Ale tyja prapanovy, jakija imi ŭniesieny, pakul krytyki nie vytrymlivajuć. Vidavočnaja sproba padmianić karennuju madernizacyju kaśmietyčnym ramontam»,

 — adznačyŭ Alaksandr Łukašenka.

Łukašenka kanstatavaŭ, što ciapier u Biełarusi isnuje taja struktura navukovaj śfiery, jakaja zachavałasia jašče z savieckich časoŭ. «Ale nakolki apraŭdana jaje isnavańnie i ŭ sučasnych umovach?» — pastaviŭ pytańnie Alaksandr Łukašenka.

«Nam nieabchodna surjozna zadumacca nad tym, ci patrebna krainie hruvastkaja i takaja šmatprofilnaja Akademija navuk.

Ja staŭlu pytańnie, nie śćviardžaju. Mahčyma, budzie bolš metazhodna pajści pa šlachu tych dziaržaŭ, dzie daśledavańni skancentravany va ŭniviersitetach, na pradpryjemstvach i dajuć realny efiekt», — adznačyŭ Łukašenka.

Jon taksama pastaviŭ pierad prysutnymi jašče šerah pytańniaŭ, u pryvatnaści ab tym, jakija navukovyja napramki treba raźvivać samastojna, dzie možna kaapieravacca z zamiežnymi kalehami, a ad jakich daśledavańniaŭ jość sens admovicca naohuł, kab nie vynachodzić užo vynajdzienaje.

«Drobnymi pierastanoŭkami abyścisia nie ŭdasca, — papiaredziŭ Łukašenka. — 

Stymulavać Akademiju navuk, u cełym navuku ŭ Biełarusi da reform my budziem najbolš efiektyŭnym sposabam — rublom, skaračajučy biudžetnyja finansavańni i adnačasova patrabujučy pavyšeńnia jaje addačy».

Akramia taho, Łukašenka adznačyŭ, što było złamana niamała dzidaŭ z-za ŭviedzienych pa jaho daručeńniu pryncypovych padychodaŭ da acenki dysiertacyj. Pry hetym sioj-toj navat pradkazvaŭ kryzis navuki z-za niachvatki kandydataŭ i daktaroŭ. «Žyćcio dakazała našu praŭdu. Vysokija patrabavańni dziaržavy da atestacyi navukovych kadraŭ apraŭdali siabie. Tematyka doktarskich dysiertacyj usio bolš mianiajecca ŭ bok praktyčnaj značnaści, źjaŭlajucca raboty suśvietnaha ŭzroŭniu», — skazaŭ jon, adznačyŭšy, što, niahledziačy na heta, prablem zastajecca jašče niamała.

Pa vynikach minułaha hoda 47 daśledčykaŭ stali daktarami navuk. Piacidziesiaci vykładčykam prysvojena zvańnie prafiesara. «Heta sapraŭdy štučny tavar, fihury ahulnadziaržaŭnaha maštabu, vučonyja pa sutnaści, a nie pa naźvie», — padkreśliŭ Alaksandr Łukašenka.

Pavodle jaho słoŭ, navuku nievypadkova nazyvajuć łakamatyvam prahresu, pakolki jana źjaŭlajecca adnym z važniejšych faktaraŭ dynamiki ekanamičnaha raźvićcia, dabrabytu i suvierenitetu luboj dziaržavy.

BiełTA

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru «Našaj Nivy» ŭ TH