Błohier Viktar Mališeŭski raskazvaje pra svaje ŭražańni ad vystupu kandydata ŭ prezidenty Alesia Michaleviča.
«Zrazumieła, składana aceńvać Michaleviča, nie zhadvajučy taho, chto pierad im vystupaŭ. Kali paraŭnoŭvać z papiarednim kandydatam, to Rymašeŭski hladzieŭsia bolš cikava. Napeŭna, prablema Michaleviča była ŭ tym, što jon druhi. Nieviadoma, jak by vystupiŭ nie pieršym Rymašeŭski. Ciažka vytrymać paŭhadziny adnaho čałavieka, a potym paŭhadziny inšaha, jaki pra štości tam viaščaje pa televizary — na takoje zdolnyja tolki ludzi, jakim heta vielmi cikava. Nu, moža, jašče chvilin 15‑-20, kali jon niešta cikavaje kaža, a potym chočacca vyklučyć, ci pieraklučyć na muzyku.
Michalevič byŭ cikavy tym, što jon abraŭ niezvyčajnuju formu padačy adkazaŭ na pytańni, jakija jamu dasłali ludzi na sajcie. Kali paraŭnoŭvać, to Rymašeŭski bolš cikava kazaŭ, ale paśla 15 chvilin užo troški papłyŭ i jaho možna było vyklučać.Potym jon znoŭ uziaŭ niejkuju cikavuju temu i znoŭku ŭziaŭ ŭvahu. U Michaleviča, niahledziačy na cikavuju formu padačy, pytańni byli niejkija nialudskija. Mova, na jakoj jon adkazvaŭ na hetyja pytańni, taksama nialudskaja.
Mnie ŭ adzin momant zdałosia, što heta niejkaja razmova čynoŭnika, ale jon ža uvohule nie čynoŭnik. Heta dla mianie było dziŭna. Zrazumieła, što jon troški zhubiŭsia pierad kamieraj. Ale jon kazaŭ nie na toj movie, na jakoj maje znosiny sa zvyčajnymi ludźmi.
Jon razmaŭlaŭ na movie čynoŭnikaŭ, jakich źbirajecca skaračać,i ź jakim zaklikaje zmahacca. Druhaja dziŭnaja reč, kali jon raskazvaŭ svaju bijahrafiju. Tam było stolki šmat hetych dat, što ŭ ahulnym paśla hetych dat možna było vyklučać. Mnie całkam pofih, u jakim hodzie jon čaho skončyŭ štości tam.
Ja dumaju, nie vielmi vyjhryšna było, kali jon skazaŭ: «U majoj prahramie vy nie znojdziecie pustych abiacańniaŭ». Heta značyć, što hetych abiacańniaŭ naohuł jak by i niama. Vielmi dziŭnaja reč. Zrazumieła, što dalej jon niejkija abiacańni pramaŭlaŭ.Ale ŭvohule, a što tady ŭ jaho prahramie jość? Ja niejak nie zrazumieŭ.
Mnie padałosia, što heta była nie razmova z hledačom, a razmova z pracadaŭcam. Michalevič pryjšoŭ uładkoŭvacca na niejkuju pracu, jamu patrebna pakinuć pra siabie ŭražańnie jak pra razumnaha čałavieka, jaki moža adkazać na lubyja pytańni. Jon tak i adkazvaŭ, na hetaj składanaj movie na składanyja pytańni pracadaŭcy. Jašče adna prablema. Jon zadavaŭ sam sabie pytańni i ja ŭ niejki momant złaviŭ siabie na dumcy, što jon hetyja pytańni ŭpieršyniu čytaje. Jon nibyta nie viedaje jak na ich adkazvać i navat sprabuje syści ad adkazaŭ. Naprykład, pytańnie: «Ci hladzieŭ jon «Chrosnaha baćku». Luby čałaviek, jaki čuje takoje pytańnie, čakaje, što voś ciapier jamu niešta pra film skažuć. A Michalevič skazaŭ: «Hladzieŭ, ale nie ŭražany» — heta byŭ adkaz na pytańnie?
Mnie spadabałasia, što jon raźviejaŭ strachi. Naprykład, pra vojska — «armija zastaniecca». Jość u vybarščykaŭ padobnyja strachi, i Michalevič zhulaŭ taksama jak i naš prezident. Piensijny ŭzrost źmianšacca nie budzie — i voś źnikli strachi.Zamiest taho, kab niešta tam abiacać, čałaviek prahavorvaje, što nie budzie čapać. Heta, kaniečnie, padmiena abiacańniaŭ, ale ŭ takich situacyjach, hladzicca navat vyjhryšna.
Kali mianie spytać ciapier, što było ŭ hetych pytańniach Michaleviča samym hałoŭnym, ja nie skažu. Napeŭna i Michalevič sam nie skaža. A pavinny być niejkija kručki, jakija ŭsio heta razahravajuć i nie dajuć astyć cikavaści da taho intervju, jakoje biare sam u siabie Michalevič. Takich kručkoŭ u Alesia nie było. Naprykład, u Rymašeŭskaha, byli. Napeŭna, u apazicyi kručkami vystupajuć ich sprečki z uładami. Kali ŭ Rymašeŭskaha takoje było, to ŭ Michaleviča naohuł nie.Naohuł było niezrazumieła, moža, Michalevič pryjšoŭ uładkoŭvacca na pracu da hetaj ułady? Jon pradstaŭlaje svaju prahramu, jakaja dapamahaje hetaj uładzie štości tam źmianić, madernizavać. Voś na što heta było padobna. Ale ja nie viedaju, sychodziačy z hetaj razmovy, jakaja ŭ Michaleviča była meta.
Dobraja para atrymałasia: Michalevič i Rymašeŭski. Bo jany roznyja. Ja dumaju, kali b Rymašeŭski i Sańnikaŭ — heta hladziełasia b davoli adnolkava.
Jašče ja dumaju, treba mianiać strukturu ŭsioj hetaj spravy i nie havaryć usie 30 chvilin. Moža, nie raspaviadać ŭsie hetyja 30 chvilin svaju prahramu ab usim, navat pra samyja drabnicy? Moža, hetaha nie treba, moža bolš vyhadna ŭziać dva niejkija momanty, samyja supiarečlivyja ci dva samyja balučyja dla naroda? I pra heta pahavaryć? Ale treba niejak zmahacca z hetymi 30 chvilinami. Dobra Niaklajevu, jon moža vieršy pačytać. Astatnim varta padumać nad hetaj zadačkaj».
