Nijakija ekanamičnyja kataklizmy Biełarusi nie pahražajuć. Pra heta zajaviŭ kiraŭnik Biełarusi Alaksandr Łukašenka siońnia ŭ chodzie rabočaj pajezdki pa Minskaj vobłaści.
«Jaki defołt?!», — skazaŭ jon, adznačyŭšy, što daj boh, kab u nastupnym hodzie situacyja ŭ sielskaj haspadarcy była takoj ža, jak sioleta.
«Krychu z chlebam nie pašenciła, a tak u nas vydatny hod», — adznačyŭ jon. «Voś i ŭvieś defołt»,— dadaŭ kiraŭnik dziaržavy.
Alaksandr Łukašenka padkreśliŭ, što ni ab jakim defołcie ŭ Biełarusi havorki nie idzie: u nas «jość što pajeści, dziaciej nakarmić
(dziaciej my ŭ škołach i dziciačych sadkach nakormim) i apranuć». «I tut nas nie skavyrnieš»,
— pierakanany jon.
Kiraŭnik dziaržavy adznačyŭ, što ŭ nastupnaj piacihodcy nieabchodna budzie nadać uvahu kankretnym pytańniam udaskanaleńnia sacyjalnaj śfiery na vioscy, dašlifavać pa šerahu napramkaŭ užo zroblenaje. U pryvatnaści, jon źviarnuŭ uvahu na toje, što dzieci nie pavinny być prablemaj dla baćkoŭ, asabliva na vioscy, majučy na ŭvazie,
što ŭ škołu abo dziciačy sadok ich pavinny advozić i pryvozić na asobnym aŭtobusie.
«Baćki buduć spakojnyja, kali ź dziećmi budzie ŭsio narmalna. Voś heta nam treba dašlifavać u nastupnaj piacihodcy i dabudavać ahraharadki, dzie heta jašče nie zroblena. Kab u vioscy ŭ nas čałaviek žyŭ, hadavaŭ dziaciej i byŭ absalutna spakojny za ich budučyniu. Navat kali dzicia ŭ horad nie patrapić, nie uładkujecca va ŭniviersitet — pavinna viedać, što patrebna na vioscy «, — skazaŭ Alaksandr Łukašenka.
