Piensijanier Alaksandr Piestrakoŭ padaŭ u sud na niedziaržaŭnuju hazietu «Narodnaja vola». Jon choča, kab vydańnie paprasiła prabačeńnia ŭ vieteranaŭ i dapisała ŭ naźvie, što hazieta nie padzialaje dziaržaŭnaj palityki.
Nahodaj dla suda stała publikacyja ŭryŭkaŭ z knihi ŭspaminaŭ Illi Kopyła «Niabyšyna. Vajna». Na dumku pazoŭnika, u hetaj knizie «napisanaja adna niapraŭda». Sam Piestrakoŭ naradziŭsia ŭ 1948 hodzie, a aŭtar uspaminaŭ padčas vajny mieŭ 9 hadoŭ. Adnak Piestrakoŭ ličyć, što va ŭspaminach Kopyła napisanaja niapraŭda i «Narodnaja vola» pavinna adkazać za raspaŭsiud iłžyvych źviestak.
Taksama piensijanier paprasiŭ sud abaviazać hazietu zrabić prypisku pad nazvaj, što hetaje vydańnie źjaŭlajecca apazicyjnym i nie padzialaje dziaržaŭnaha punktu pohladu. Jak u eratyčnych vydańniach paznačajecca, što ich možna čytać tolki z peŭnaha ŭzrostu,
tak i «Narodnaja vola» pavinna pisać, što hazieta niebiaśpiečnaja dla psichiki moładzi, upeŭnieny piensijanier.
U suviazi ź niezakonnymi patrabavańniami pazoŭnika hałoŭny redaktar Iosif Siaredzič paprasiŭ spynić razhlad spravy. Sud pahadziŭsia z pazicyjaj haziety:
«Sud nie pryniaŭ da razhladu, a faktyčna adchiliŭ pazoŭ. Sprava ŭ tym, što pavodle zakanadaŭstva nie maje prava čałaviek prymušać hazietu prasić prabačeńnia ŭ biezadrasnych fihurantaŭ. U ludziej bieź imion, biez proźviščaŭ, biez adrasoŭ… Što značyć «my pakryŭdzili padpolščykaŭ»? My možam pakryŭdzić kankretnaha padpolščyka, kankretnaha partyzana, urešcie… Ale ž i pra heta sprava nie išła ŭ knižcy!»
