Nastaśsia Kucharava. Fota: «Naša Niva»
«Vielmi šmat času spatrebiłasia, kab pryniać svoj dyjahnaz»
Pieršyja 10 dzion paśla zatrymańnia Nastu ŭtrymlivali na Akreścina, paśla pieraviali ŭ SIZA №1 i vystavili abvinavačvańni. Padrabiazna pra svajo źniavoleńnie dziaŭčyna raskazvała pravaabarončamu centru «Viasna».
Kali Nasta vyjšła ź SIZA (jaje pryhavaryli da troch hadoŭ «chatniaj chimii» i vyzvalili ŭ zale suda), dziaŭčyna praktyčna adrazu stała pracavać ź psichołaham. «Było vielmi šmat bolu ŭnutry», — kaža jana.
«U źniavoleńni nie možaš kazać pra svoj bol, tam nie pryniata być słabym. Kali niechta płača, to jon robić heta cicha, tamu što kožnamu jość pra što płakać», — dzielicca jana.
Nastaśsi pastavili dyjahnaz — pamiežny razład asoby.
«Mnie składana kantralavać svaje emocyi: albo ja vielmi viasiołaja, albo mnie vielmi sumna. Niejkaj siaredziny nie byvaje. Kožny raz, kali razmaŭlała ź psichołaham, albo vyśmiejvała toje, što adbyłosia z mnoj, albo sychodziła ŭ isteryku.
Vielmi šmat času spatrebiłasia, kab pryniać svoj dyjahnaz, a taksama depresiju, jakaja nakłałasia na jaho. Było pačućcio viny: ja nie ŭ turmie, a pakutuju. U SIZA chacieła być svabodnaj, stała, ale ŭsio adno niaščasnaja», — raskazvaje jana.
«Hurtok staŭ adnym z faktaraŭ, što matyvavaŭ vychodzić na vulicu»
U kancy maja 2022-ha Nastaśsia pierajechała ŭ Tbilisi. Tam dziaŭčyna adčuła siabie ŭ biaśpiecy i stvaryła dla siabie płan pa adnaŭleńni.
Nastaśsia stała vieści papiarovy dziońnik, u jakim zapisvała svaje strachi.
«I racyjanalna ich raskładvała. Naprykład, bajusia vychodzić na vulicu, tamu što bajusia pieraśledu. Praź dziońnik, słovy tłumačyła sabie, čamu takoha ciapier nie zdarycca», — kaža jana.
Nastupnaje — znajšła zaniatak pa dušy: stała vałancioram. U fondzie «Kraina dla žyćcia» dziaŭčyna stała akazvać psichałahičnuju dapamohu inšym biełarusam.
Da źniavoleńnia Nastaśsia vučyłasia ŭ mahistratury na psichołaha. Adtul jaje paśla adličyli.
«Baza ŭ mianie zastałasia, a taksama žyćciovy dośvied. Mnie było važna dapamahać, bo ja ŭvieś čas dumała, što voś ja ŭ biaśpiecy, a ludzi zastalisia tam», — tłumačyć jana.
Taksama dziaŭčyna prydumała dla siabie novaje chobi: pajšła zajmacca ŭ teatralny hurtok.
«Zapłaciła za jaho adrazu, adhavorak nie chadzić u mianie nie było, bo majo finansavaje stanovišča było nie samym lepšym. Hurtok staŭ adnym z faktaraŭ, što matyvavaŭ vychodzić na vulicu», — kaža jana.
Čaćviorty punkt u płanie pa adnaŭleńni: abrać dzień, kali stanieš rabić niešta dla siabie.
«Tolki dla siabie, kab nichto nie pieraškadžaŭ. Asabisty rytuał, kab adčuvać siabie jak doma, — kaža jana. —Vielmi lublu bulbu fry ŭ «Makdonaldsie». Ale kožny dzień tudy nie pachodziš. Tamu kožnuju sieradu a 16-j ja prychodziła ŭ «Makdonalds» i siadzieła tam hadzinu. Jeła bulbu i atrymlivała asałodu.
U Minsku ŭ mianie było ŭlubionaje miesca — Niamiha, lubiła tam špacyravać, padumała, što mnie treba arhanizavać i tut niešta lubimaje. Ja razumieła, što kali majo žyćcio nastolki źmianiłasia, to, značyć, mnie treba źmianić toje, što mianie moža radavać».
Z kołam byłych palitviaźniaŭ dziaŭčyna doŭhi čas nie kamunikavała.
«Syšła ad hetaha, tamu što vielmi časta nazirała, jak u čatach ludzi łajucca, — raskazvaje jana. — Ź ludźmi kamunikavać mnie było składana, adsunułasia niejak ad ich. Pamiataju, była viečaryna, usie razmaŭlali, vypivali, a ja siadžu i zapisvaju ŭ telefonie vieršy ŭ natatki. Adčuvała, što ja ŭžo nie toj pazityŭny čałaviek, nie mahu być takoj, jakoj ja była da źniavoleńnia.
Vielmi važna, kab byli ludzi, jakija padtrymlivajuć. U mianie heta byli maci i siabry, jakija pisali mnie ŭ SIZA.
Jašče ja šmat pisała ab tym, što adčuvaju, u instahram. Było važna, kab ludzi škadavali mianie i pisali mnie. Prosta patrebna była ŭpeŭnienaść, što ludziam nie ŭsio roŭna».
«Ja stała šmat chadzić, bolš za 15 kiłamietraŭ u dzień»
Nastaśsia kaža, što ŭžo viarnułasia ŭ svoj narmalny stan, ale čas ad času jon moža raptoŭna pahoršać.
«Niadaŭna ŭ mianie byŭ hod, jak ja vyjšła ź SIZA, ubačyła ŭ internecie fatahrafiju mužčyny, jaki mianie źbiŭ, spačatku nijak nie adreahavała, a ŭviečary raźniesła ŭsio ŭ svajoj kvatery, zrabiła sełfcharm.
Ale ciapier taja data, toj čałaviek nie majuć nada mnoj ułady. Hod minuŭ, cykł skončyŭsia», — dzielicca jana.
U SIZA Nastaśsia mocna papraviłasia. Na vychadzie važyła 76 kiłahram.
«A raniej — 60, — kaža jana. — Da taho, jak ja jašče patrapiła ŭ SIZA, u mianie była bulimija. U źniavoleńni jana vyjaŭlałasia vielmi ciažka. Zubnoj ščotkaj raździrała sabie horła, kab ježa vychodziła. Byŭ strach, što kali ja pierastanu vanitavać, to pačnu nabirać vahu. Ale ź ciaham času ja pierastała tak rabić, tamu što heta surjozna mnie škodziła.
U SIZA mianie nakont vahi padtrymlivała Alena Tałkačova. My niejak chadzili pa kole, i ja stała pieražyvać, što voś, budu vychodzić toŭstaja, kamu budu takaja patrebnaja. Lena tady supakoiła, skazała, što navat kali ja vyjdu 40-hadovym mužčynam, mianie ŭsio roŭna prymuć».
Jak chudzieła dziaŭčyna?
«Sportam nie zajmałasia. U Hruzii pasprabavała zajmacca johaj, chatnimi treniroŭkami, ale zakinuła heta. Ja stała šmat chadzić, bolš za 15 kiłamietraŭ u dzień. Dazvalała sabie jeści ŭsio, što chočacca. Praz heta nie było impulsiŭnych zryvaŭ i pierajadańnia. Dumaju, što ja pachudzieła, tamu što stała adčuvać siabie ŭ biaśpiecy», — kaža jana.
U pačatku lutaha hetaha hoda Nastaśsia pierajechała z Tbilisi ŭ Vilniu. Ciapier dziaŭčyna prachodzić kursy SMM, ich prapanavaŭ Nastaśsi «Bajsoł».
«Vilnia ŭsio ž pa mientalitecie bližejšaja da Biełarusi, kamfortniej tut, — kaža jana. — Kab vykładać litoŭcam ruskuju movu (Nataśsia skončyła piedahahičny ŭniviersitet, jana nastaŭnica ruskaj movy i litaratury. — NN), mnie treba ŭspomnić litoŭskuju movu, jaje vučyła va ŭniviersitecie. Taksama chaču vučyć ciapier anhlijskuju. Šmat chadžu na zdymki i praciahvaju vałancioryć. U mianie matyvacyi na ŭsio chapaje, a voś siłaŭ niama.
I strymy svaje chaču adnavić. Ja ich raniej viała na płatformie, dzie ludzi hulajuć u hulni. Hladziš anłajn, jak čałaviek prachodzić hulniu. Ja hetym vielmi hareła. Dumała jašče ŭ Hruzii pačać, ale tady rečy, jakija mianie ciešyli da źniavoleńnia, pierastali heta rabić».
Na pytańnie, ci varta vieści pieramovy z režymam Łukašenki pa pytańni palitviaźniaŭ, Nastaśsia adkazvaje, što z hetymi ludźmi va ŭładzie hetaha rabić nielha.
«Dumaju, što samaje efiektyŭnaje — dapamahać svajakam palitviaźniaŭ, bo ŭsio adno nie vypuściać usich. Chočacca damovicca, ale mnie padajecca, što heta nie vyjście, bo zatrymańni praciahvajucca štodnia.
Treba spynić usiu kalaśnicu zła, bo navat kali pieramovy projduć udała i kahości vypuściać, pasadziać novych, razmova moža iści tolki pra toje, kab Łukašenka syšoŭ i pryjšoŭ prezident, jakoha abrali sumlenna.
Palitviaźni nie pavinny być pradmietam dla razmovy a-la «adpuścicie voś hetych». Spačatku musiać vypuścić usich, a potym moža iści razmova pra toje, ci varta zdymać sankcyi. Pieršapačatkova sankcyi ŭvodzilisia z-za taho, što Łukašenka zachapiŭ uładu, a nie tamu, što byli palitviaźni», — padsumoŭvaje jana.
«Bajsoł» adkryŭ zbor dla Nastaśsi. Padtrymać byłuju palitźniavolenuju možna pa spasyłcy.
Čytajcie taksama:
73-hadovuju kandydatku techničnych navuk aryštavali na 10 sutak
Siłaviki zatrymali muža z žonkaj i cieściem — vinavaciać va ŭdziele ŭ pratestach
Navapołackuju vykładčycu Alenu Chramcovu aryštavali na 10 sutak
