— Nie, čamu ž pamior? Jon prosta staŭ achviaraj taho, što, kali ja pačaŭ vieści try prajekty, u mianie stała nie chapać sił. I heta pryvodziła da nazapašvańnia stomlenaści, razdražnieńnia, i ŭ vyniku pakutuje praca, asabistaje žyćcio i astatniaje.
Čamu ž mienavita strymy stali achviaraj? Čały kaža, što prajekt «Naviny» — dla jaho vyklik. Bo jon čałaviek havarki, ale nie moža pisać. Tamu «Naviny» — heta sproba zrabić mienavita tekst, jaki čytajecca z suflora. A strym dla Čałaha ŭžo nie čelendž.
Siarhiej havoryć, što strymy jon namahajecca pieraasensavać. I pieršapačatkova była inšaja ideja, nie ŭ tym, «kab siadzieć u jutubie» — «tak atrymałasia z-za kavidu».
Chutčej Čały bačyć heta jak studyjnuju prahramu z hledačami, ale «heta nie moža być štotydniovaj prahramaj, moža, jana budzie štomiesiačnaj».
— Ale ja płanuju surjozna da hetaha viarnucca, — abiacaje analityk.
Čały skardzicca, što siońnia jon niezadavoleny saboju, bo «jość surjozny pierahruz z punktu hledžańnia taho, što treba analizavać».
— Ja nie paśpiavaju. U mianie zaraz adkryty try vokny braŭziera, ledź nie pa 20 zakładak u kožnym. I ja razumieju, što niekatoryja rečy, jakija na samaj spravie mnie patrebnyja byli b dla čytańnia i ŭkładvańnia ŭ niejkuju sistemu, ja, chutčej za ŭsio, užo prosta vypušču. I heta davoli chrenovaje adčuvańnie, tamu što jano zdolnaje naradžać druhuju niebiaśpieku — mituślivaść, i ty možaš być paviarchoŭnym u niekatorych rečach.
Na pytańnie, ci pabačym my niekali Čałaha pa-biełarusku, toj adkazaŭ, što nie viedaje.
— Ščyra kažučy, mnie nie vielmi padabajucca hetyja idei ab tym, što chtości, chto havoryć adno i toje ž na niejkaj movie, lepšy, čym na inšaj. Mnie zdajecca, što važniejšy sens, čym forma.
Budźcie ŭžo abjektyŭnymi - kali cytavać, dyk paśladoŭna