Pavodle Pušylina, u Breście jany «razam z namieśnikam staršyni Bresckaha abłvykankama Dźmitryjem Haradzieckim, staršynioj haradskoha Savieta deputataŭ Mikałajem Krasoŭskim i kiraŭnikom rehijanalnaj arhanizacyi «Biełaja Ruś» Alaksandram Bachanovičam abmierkavali pierśpiektyvy ŭzajemadziejańnia Bresckaj vobłaści i Danieckaj Narodnaj Respubliki».
Źviartaje na siabie ŭvahu nizki ŭzrovień pušylinskich kantaktaŭ. Ź im nie paličyŭ patrebnym sustrecca navat staršynia Bresckaha abłvykankama, nie kažučy pra kaho-niebudź vysokapastaŭlenaha ź Minska.
Druhoje, što źviartaje na siabie ŭvahu — pra pryjezd Pušylina paviedamlaje tolki jon sam, a biełaruskija dziaržaŭnyja ŚMI prosta maŭčać. Praŭładnaje ahienctva BiełTA, jakoje zvyčajna pryjezd luboha rasijskaha hubiernatara padrabiazna absmoktvaje i biaskonca cytuje lubyja vykazvańni hościa z uschodu, pra Pušylina siońnia nie zhadała anivodnym słovam. Anałahična zrabili i bresckija rehijanalnyja praŭładnyja rupary. Nie napisali pra sustreču z Pušylinym i na sajcie Bresckaha abłvykankama — tam siońnia tolki «čiestvovali łučšich vypusknikov škoł, połučivšich 100 bałłov na CT».
Vielmi padobna na toje, što vizit Pušylina byŭ zrobleny suprać žadańnia Łukašenki i źjaŭlajecca elemientam niejkaj hulni z boku Maskvy.
