Dačka małodšaha syna Jakuba Kołasa Michasia, Maryja Mickievič, padzialiłasia ŭspaminami baćki pra pieradvajennyja dni, kali siamja bačyła Jurku apošni raz:
«Moj baćka Michaś vielmi lubiŭ brata Jurku — zaŭsiody raŭniaŭsia i chacieŭ być padobnym da jaho. Jon raspaviadaŭ pra ich apošniuju sustreču. Jura pryjechaŭ u Minsk, i jany razam pajšli na spabornictvy pa stendavaj stralbie. Baćka z zachapleńniem uspaminaŭ, jak jon radavaŭsia, hledziačy na kavałački talerak, što raźbivalisia pry trapnych strełach Jurki.
Ich apošniaja sustreča adbyłasia 24 červienia — Jura źbiraŭsia ŭ vajenkamat. Jon paprasiŭ majho baćku źbierahčy jahonyja strelby. Jany raźvitalisia, nie viedajučy ŭ toj momant, što heta ŭžo nazaŭsiody.
U chutkim časie pačałasia bambiožka Minska. Siamja vyrašyła pakinuć horad. Jany źbiralisia vielmi chutka, bieručy z saboj tolki nieabchodnyja rečy. Ale baćka zabraŭ strelby i Jurkaŭ fotaaparat.
Tavarnyja vahony, Laŭki, Padmaskoŭje, Taškient — baćka źbiaroh hetyja strelby i byŭ vielmi ŭzradavany, kali pryjšoŭ list ad Jury. U im siaredni syn Kołasa napisaŭ: «Michaśka, dziakuj, što ty zachavaŭ maje strelby. My pabjem hetych fašystaŭ. Ja viarnusia damoŭ, i budziem razam chadzić na palavańnie, stralać kačak». Ale Jurka nie viarnuŭsia».
Maryja Mickievič na cyrymonii adkryćcia doški
Adkryćcio doški ŭ honar Hieorhija Mickieviča było praviedziena dziakujučy namahańniam supracoŭnikaŭ Dziaržaŭnaha litaraturna-miemaryjalnaha muzieja Jakuba Kołasa. Kurataram prajekta stała praŭnučka Jakuba Kołasa Vasilina Mickievič. Jana ličyć, što ŭ hod 140-hodździa z dnia naradžeńnia kłasika adkryćcio doški ŭ honar jaho siaredniaha syna na Vajskovych mohiłkach — vielmi simvaličnaja padzieja.
Aŭtaram miemaryjalnaj doški staŭ skulptarMaksim Piatrul. Na došcy počyrkam Jakuba Kołasa napisanyja dramatyčnyja radki: «Jafrejtar Mickievič Hieorhij (Juryj) Kanstancinavič // I.V.1917 — u vieraśni 1941 hoda prapaŭ bieź viestak pad Viaźmaj».
Hetyja słovy ciapier buduć pobač ź miemaryjałam usioj kołasaŭskaj siamji.
