— Tak, u Biełarusi ciapier my takija achviarnyja kazły. Nichto za nas nie zaŭzieje. Za nas zaŭziejuć ličanyja adzinki. <…> Zrazumieła, što ŭsie buduć kazać: «Tak, jany ŭsio roŭna prajhrali, tyja napaŭsiły hulali». Ale, jak skazaŭ hałoŭny trenier, heta nie našy prablemy: ich skład i jak jany hulali.
Adsutnaść vyniku — heta drenna, ale, pierš za ŭsio, takimi hulniami my ŭsio roŭna budziem ulublać patrochu zaŭziataraŭ.
Tak, spačatku heta budzie 5 čałaviek, potym 10, potym budzie 100, ale kali ludzi buduć bačyć, što my nieabyjakavyja na poli, to, ja ŭpeŭnieny, z časam da nas buduć niejtralna stavicca, a paśla ŭžo nas buduć padtrymlivać.
Nahadajem, što zbornaja Biełarusi prajhrała piać apošnich matčaŭ. Łukašenka nazvaŭ biełaruski futboł ubostvam.
