Fota Depositphotos.com
-
Djabał u detalach
Kožny śniežań u Hvatemale pravodzicca śviata spalvańnia djabła. Zhodna z tradycyjaj, kab zachavać kantrol nad pavodzinami djabła, jaho pudziły spalvajuć razam z pobytavym śmiećciem. U hetuju katehoryju hvatemalcy ŭklučajuć usie rečy, jakija bolš nie patrebnyja doma. Zdajecca, časam pierabirać svaje rečy i pazbaŭlacca ad takich pradmietaŭ nie takaja ŭžo i drennaja ideja, piša VVS.
-
Zhulać u skryniu
Šviedy majuć cikavy zvyčaj pad nazvaj dostadning — hety termin možna pierakłaści jak «pieradśmiarotnaje prybirańnie». Jaho sens u tym, što pierad śmierciu treba pazbavicca ad niepatrebnych rečaŭ, jakija pierapoŭnili vaša žyćcio, kab nie abciažarvać imi niaščasnych rodnych, kali vas nie budzie kala ich.
Takaja tradycyja moža napužać. Ale pastaŭciesia da viasnovaha prybirańnia jak da vašaha apošniaha dnia na Ziamli i ŭjavicie, kolki chłamu vy pakiniecie svaim rodnym, kali z vami niešta zdarycca. Mahčyma, heta zmatyvuje vas narešcie navieści paradak doma.
-
Novy hod i novy ty
U Kitai jość tradycyja pierad Novym hodam rabić doma vialikuju ŭborku, kab «prybrać» adtul usie niaŭdačy, što mohuć chavacca ŭ zacišnych kutkach vašaha doma. Pry hetym treba abaviazkova mieści ŭ kirunku siabie i vykidvać śmiećcie praz čorny ŭvachod.
Cikava, što mienavita ŭ dzień Novaha hoda kitajskija tradycyi stroha zabaraniajuć prybiracca, bo praz heta možna zhubić ščaście.
-
Pialostak da pialostka
Viasieńni fiestyval ciulpanaŭ — typovy hałandski zvyčaj, ale praź pierasialencaŭ u Paŭnočnuju Amieryku jon staŭ vielmi papularnym u ZŠA. Važny elemient fiestyvalu — pryborka vulic da pačatku śviatkavańniaŭ, i miascovaje nasielnictva aktyŭna ŭ hetym udzielničaje.
Možna nie lubić kvietki, ale ciažka nie pahadzicca z tym, što patracić trochi času i prybrać navakolnaje asiarodździe — ideja, karysnaja dla ŭsich. Praca na śviežym pavietry, naprykład, u lesie, nie tolki moža padniać nastroj, ale i daść časam nieabchodnuju fizičnuju nahruzku.
-
Kniham taksama patrebnaje prybirańnie
Fanaty čytańnia časta pakutujuć praz toje, što ŭ ich doma zašmat knih. Častka ź ich užo pračytanaja, a da niekatorych, zdajecca, užo nie dabracca. Isłandcy prydumali, što rabić u takich vypadkach: dla hetaha isnuje tradycyja, viadomaja jak kaladnaja knižnaja pavodka.
Napiaredadni kožnych Kalad isłandcy dorać adzin adnamu knihu. Jaje treba pračytać jak maha chutčej, pažadana zrabić heta ŭ kaladnuju noč. Kaniečnie, da Kalad jašče daloka, ale prezientavać adzin adnamu knihi, što vy ŭžo nie pračytajecie, moža być cikavaj idejaj.
