Tut.by
Padčas zapisu raskazvajecca ab naradzie, dzie milicyi davodziłasia, što rabić ź mirnymi pratestami i pratestoŭcami.
Miarkujučy pa tym, što kaža čałaviek na zapisie, jon zrobleny ŭ kancy kastryčnika, bo tam hučyć fraza «ministram pryznačany Kubrakoŭ Ivan Uładzimiravič, hienierał-major, siońnia jamu ŭručyli pahony hienierał-lejtenanta» (heta adbyłosia ŭ Pałacy Niezaležnaści na ŭračystaj cyrymonii 30 kastryčnika), vykazvaje mierkavańnie Tut.by.
U pačatku zapisu raskazvajecca pra rasijski pistalet Jaryhina, jaki biełaruskija siłaviki nibyta atrymali na ŭzbrajeńnie. Miarkujučy pa hukach na zapisie, pistalet čałaviek trymaje ŭ ruce i demanstruje, jak jon pracuje. Akramia taho, čałaviek, raspaviadajučy pra pistalet, zhadvaje Alaksandra Tarajkoŭskaha, jaki zahinuŭ 10 žniŭnia.
— Atrymali my, ja skažu, što vielmi mahutnuju zbroju na ŭzbrajeńnie. Atrymlivajecca, rasijski pistalet Jaryhina ŭ ich jość, za asnovu jany jaho ŭziali. Jany, naturalna, rasijanie, chacieli skapijavać šviejcarski SIG Sauer i zrabili pistalet Jaryhina.
Voś u takim voś stanoviščy, zdajecca, što na zaścierahalniku, ale dla taho, kab było na zaścierahalniku heta prosta [dalej nierazborliva], usim pryjdziecca rana ci pozna. Hibrydnaja vajna nie skančajecca, karystacca pryjdziecca ŭsim, treba zrabić maleńki pieraduzvod, stavim na pieraduzvod, i voś, atrymlivajecca, i jon sam stavicca na zaścierahalnik.
I navat kali, atrymlivajecca, uziać zaradžanym… Nie treba, nie stralaje, to jon na zaścierahalniku staić. A kali, atrymlivajecca, razradzić adpaviedna…, było adčuvańnie, što moža być naohuł heta traŭmatyčnaja zbroja.
My, atrymlivajecca, uziali ŭčora skrynku kardonnuju. U čatyry šerahi jaje skłali, pastavili na kresła, [kaža niešta nierazborliva] atrymlivajecca, uziali i vyprabavali. Atrymlivajecca, kardonnaja skrynka naskroź i kresła naskroź, atrymlivajecca, i zrazumieła, čaho pamior hety pjanica i debił, jak jaho?
[U hety momant na zapisie čutnyja inšyja hałasy: «Tarajkoŭski»]
— Tak, Tarajkoŭski, tak, pjanica i debił. Jon pamior, viadoma, ad humavaj kuli, jakaja prylacieła jamu ŭ hrudzi. Jon stajaŭ tam u majcy, i, ja dumaju, što z advarotnaha boku majki jana nie zachraśnie.
Rasijskaja zbroja, traŭmatyčnaja zbroja, ź blizkaj adlehłaści ad bajavoj ničym nie adroźnivajecca, tamu što biednamu ruskamu čałavieku ad čačena abo ad jakoha-niebudź dahiestanca abaranicca treba, zrazumieła, tak? Tym bolš kraina z chałodnym klimatam, tamu tołku tam … tam bolš čym pałova ŭ kažuchach chodzić.
Tamu my źviarnulisia. Skazali, što nam nie chapaje, atrymlivajecca, traŭmatyčnaj zbroi. Što nam u asnoŭnym, atrymlivajecca, davodzicca vyrašać zadačy humovaj pałkaj ci kułakom. Dzieści za hetym, u vyklučeńni, atrymlivajecca, užyvać śviatłošumavyja hranaty, dzieści iści na peŭnyja chitraści pa razbłakavańni daroh. Ale nieabchodna, viadoma, nam traŭmatyčnaja zbroja. I voś, atrymlivajecca, pa ŭkazańni kiraŭnika dziaržavy nabyta, atrymlivajecca, 100 pistaletaŭ: 30 pajšli ŭ SACHR, 20 pajšli ŭ «Ałmaz», a 50 pistaletaŭ pieradali nam.
Kali kudyści hrupa vyjazdžaje, na nieskładanaje samaje, jak u nas było, što vyjechaŭ Alikievič, treba było zatrymać hetaha debiła, jaki na matacykle jeździć, i tam adbyłasia situacyja, dzie jaho «raźbili». Vydatna, atrymlivajecca, patrebnyja byli dva-try takija pistalety. Tamu na asabliva składanyja zadańni, ja, jak načalnik, prymaju rašeńnie ab dadatkovaj [niezrazumieła], moc niejmaviernaja ŭ jaho.
Tamu, jak prezident kazaŭ, što kali na ciabie pre, kali na ciabie pre — vykarystoŭvaj zbroju, atrymlivajecca, voś nieśmiarotnuju. Va ŭpor: pa nahach, u žyvot, pa jajkach. Kab zrazumieŭ, što jon stvaryŭ i što narabiŭ, kali pryjdzie ŭ prytomnaść. Nu nanios jamu niešta ŭ takim nu vyhladzie: albo pakalečyć, albo źniaviečyć, albo zabić. Užyvać zbroju jamu prosta ŭ łob, prosta ŭ tvar, prosta tudy, paśla čaho jon užo nikoli, atrymlivajecca, nie vierniecca ŭ toj stan, u jakim jon znachodziŭsia.
Nu, adkačajuć, tak adkačajuć. Nie budzie ŭ jaho pałovy hałaŭnoha mozhu, nu, tudy jamu i daroha. Tamu što ŭ asnoŭnym usie tyja, chto vychodzić na vulicy na hety momant paŭdzielničać u rejkavaj vajnie, atrymlivajecca, tyja, jakija błakujuć darohi, napadajuć na milicyjantaŭ, kidajuć kaktejli Mołatava, — tyja ž terarysty. Heta lišnija ludzi ŭ našaj krainie. I hetamu siońnia było pryśviečana vielmi-vielmi šmat, na toj nievialikaj naradzie.
I siońnia prezident skazaŭ: ja viedaju, chto, što. Ja viedaju, chto, atrymlivajecca, usich tut zaspakoiŭ, i ja viedaju, kaža, na kim u dadzieny momant trymajecca, atrymlivajecca, paradak u našaj dziaržavie. Kali ŭ milicyi jość i tyja zadačy, jakija jana praciahvaje vykonvać, i jana ich paśpiachova vykonvaje, uzrovień złačynnaści paniziŭsia, i ŭ milicyi jość jašče zadača, atrymlivajecca, abaranić usich: i kiraŭnika dziaržavy, i jaho asiarodździe, i jaho siamju — razam sa Słužbaj biaśpieki, i abaranić deputataŭ, i asob, jakija kirujuć, atrymlivajecca, dziaržavaj ad hetych pahroz, a jašče, atrymlivajecca, na vulicach navieści paradak.
Pryjšoŭ čas, kali, atrymlivajecca, nivodny supracoŭnik pravaachoŭnych orhanaŭ navat, atrymlivajecca, amapaviec, nie pavinien vychodzić na masavyja biesparadki, nie majučy z saboj ahniastrelnaj zbroi. Tamu pryjšoŭ inšy čas. Čas, atrymlivajecca, žorstkich dziejańniaŭ z ahladkaj na, skažam tak, palityčnyja momanty, bo my, atrymlivajecca, kraina, jakaja intehravanaja ŭ suśvietnuju supolnaść i abaviazanaja vykonvać šerah peŭnych dziejańniaŭ dla taho, kab my nie vyhladali jak izhoi —voś hety čas, jon skončyŭsia. Nastaŭ inšy čas, i heta čas, atrymlivajecca, patrabuje bolš maładych, bolš rašučych ludziej, jakija pierastupili praź siabie.
…
Tamu ministram pryznačany Kubrakoŭ Ivan Uładzimiravič, hienierał-major, siońnia jamu ŭručyli pahony hienierał-lejtenanta. Heta vialiki davier i adkaznaść dla ŭsich supracoŭnikaŭ orhanaŭ unutranych spraŭ. Nie z boku [čałaviek], a načalnik HUUS, jaki na sabie ŭsiu hetuju spravu vyciahnuŭ i sam pieražyvaŭ. I ja skažu, što časam dadomu pryjdzieš, śpiš, a tabie śnicca hołas Kubrakova i jaho kamandy ŭ efiry.
«Prezident skazaŭ jašče, što da śniežnia miesiaca z usimi voś hetymi momantami, jakija na vulicy jość, treba razabracca i razabracca žorstka. Usim usio patłumačyli, prapanavanaja Kanstytucyja. Jon taksama skazaŭ, što jon na nastupny termin nie budzie abiracca. Pa-prostamu, pa-čałaviečy, pa-mužčynsku kazaŭ. [Prezident kazaŭ] Ja viedaju, što kali ja ciapier, atrymlivajecca, paddamsia na hetyja ŭhavory i pajdu, im usim kaniec, ich prosta źniščać, źniščać i mnohich tut prysutnych u zale. Buduć rabić lustracyi, buduć rabić ździeki. Usio, što napisana: što pryjdziem, usio pałamajem — heta ŭsio ažyćciavicca. Što HUBAZ rasfarmujuć, unutranyja vojski rasfarmujuć, AMAP pastaviać na kaleni, źniavažyć i hetak dalej, i mnohich inšych, kaho tolki jany paličać. Tamu skazana navieści paradak, i paradak budzie naviedzieny. Voś ustanoŭki kiraŭnika dziaržavy. Kab było, atrymlivajecca, kamandziry daviali i pastavili zadaču — voś jano: nam dali zbroju ŭ ruki, jana ŭ nas jość.
Stvarajecca baza danych. U hetaj bazie danych, chto trapiŭ druhi raz, toj pavinien tam i zastacca. Skazana raspracavać, zrabić łahier, zrabić łahier, nu nie dla vajennapałonnych, nie dla internavanych navat, a łahier dla asabliva vostrakapytnych, taki dla adsialeńnia. I pastavić kalučy drot, atrymlivajecca, pa pierymietry. Dva pamiaškańni zrabić: topka — pavierch, karmili — pavierch, kab pracavali. Ale tam ich trymać, pakul usio nie supakoicca.
Kiraŭnikom dziaržavy my prykrytyja z usich bakoŭ u płanie prymianieńnia zbroi. Pa-varjacku, kaža, adrazu, kaža, viadoma, sa zbroi łupić nie treba. Treba, kaža, dać čałavieku šaniec u hetaj situacyi, kab jon uśviadomiŭ. Ale, a kali niama, kali niama, tady, atrymlivajecca, užo siekanuć, tak siekanuć! Tamu što čas taki, nie kalarovaja revalucyja — hibrydnaja vajna.
I kali my nie vystaim, nastupnaja nahoda budzie źviazanaja z Rasijskaj Fiederacyjaj, razvał pojdzie jaje, i tady, kaža, mała čaho ad hetaj Biełarusi zastaniecca: padzielać pamiž Litvoj, pamiž Ukrainaj i pamiž Polščaj. Tamu niezdarma ministr kazaŭ: usio trymajecca na orhanach unutranych i šerahu padraździaleńniaŭ — unutranyja vojski, HUUS, AMAP, naša padraździaleńnie i vyšuk z nami. Voś, u pryncypie, koratka.
Skazaŭ, što ŭsich uznaharodziać [30 śniežnia 2020 hoda Alaksandr Łukašenka ŭručyŭ uznaharody pravaachoŭnikam, u tym liku Mikałaju Karpiankovu], skazaŭ, što kali navat buduć tysiačy ŭznaharod, to tych, chto atrymlivajecca, buduć u pramych sutyknieńniach, uznaharodzić ordenam «Za asabistuju mužnaść». Tych, chto byŭ, atrymlivajecca, byŭ u sutyknieńniach, vykonvaŭ zadačy, stojka pieranosiŭ niahody i pazbaŭleńnia, pradstavić da ŭznaharodžańnia miedalom «Za adznaku ŭ achovie hramadskaha paradku». Navat kali, kaža, heta buduć tysiačy, ja, kaža, hetyja ŭznaharody padpišu. Voś, u pryncypie, toje, što siońnia prezident havaryŭ.
