Staraja apazicyja, na žal, daŭno była, jak šašalem, pajedziena hetaj mietadyčnaj, karaniami ŭ SSSR, pracaj, a voś novy pratest — nie, bo absalutnaja bolšaść aktyvistaŭ pryjšła ŭ ruch litaralna z vulicy i była nieapracavanaja. Ale ciapier ja chaču papiaredzić małady biełaruski pratest i padzialicca svaimi šmathadovymi nazirańniami: jak nas buduć raźjadać znutry i ŭ jakich miescach my ŭsie musim być pilnymi.
Pakolki ŭ novych pratestach praktyčna niama pravakataraŭ i ahientaŭ — a tyja, što jość, dobra viadomyja starym pratestoŭcam i tamu trymajucca na ŭzbočynie, — to adna z pracoŭnych schiem budzie takoj.
Jaki-niebudź charošy i prastadušny čałaviek raspačnie publičny kryžovy pachod suprać kahości sa znakavych fihur pratestu. Nu tam hrošy albo jaki-niebudź dvuchsensoŭny ŭčynak. U zaležnaści ad miedyjnaści hetaha charošaha čałavieka albo adrazu, albo praź niekatory čas pačnuć padciahvacca śpiecyfičnyja kamientatary (u raniejšych realijach — publicysty albo aratary) z prostymi, kandovymi arhumientami kštałtu: «usie jany prosta piłujuć babki», «heta ŭsio zachodniaje/uschodniaje babło», «jany prosta dzielać partfieli», «jany pryjduć da ŭłady i ŭsich prymusiać razmaŭlać pa-biełarusku» i hetak dalej. Adbudziecca pierachod na asoby, najbolš słabyja z dyskutantaŭ — usie charošyja ludzi, miž inšym — paciahnuć hetuju arhumientacyju pa svaich stužkach. Inšyja charošyja ludzi z «asadačkam u sercy» pačnuć vyśviatlać abstaviny ŭ hieroja dyskursu. Toj nie zaŭsiody ŭciamna adkaža — z roznych, čaściej za ŭsio nie złačynnych pryčyn. I pajšło-pajechała. Davier zrujnavany, sumnievy pasiejanyja, ludzi pierasvaranyja. I ŭsio svaimi rukami.
Ja nie dumaju, što ciapier čas i arhanizoŭvać, i vieścisia na lubyja bulbasračy ŭnutry pratesnaha ruchu. Paśla pieramohi ŭsio heta budzie nie pozna zrabić. U lubym vypadku ciapier niama mahčymaści ani razabracca, ani atrymać dokazy, ani sabrać infu. Usie pytańni pamiž saboj varta vyśviatlać niepublična.
Naša moc — u adzinstvie, i režym heta dobra viedaje. Adzinstva, što b ni było. Inačaj budzie jak tady. Niekalki chvalaŭ pratesnych ruchaŭ byli raźjedzieny ŭščent mienavita takim čynam», — pieraścierahaje Hanna Sieviaryniec.
