Śledčy kamitet praciahvaje rasśledavańnie spravy ab nibyta «paklopie» (to-bok naŭmysnym raspaŭsiudzie zaviedama niepraŭdzivaj infarmacyi) u dačynieńni da byłoha namieśnika ministra ŭnutranych spraŭ Alaksandra Barsukova. Ciapier jon zajmaje pasadu pamočnika Łukašenki pa Minsku. Niesumnienna, što hetaja sprava i sud, kali jana dojdzie da suda, budzie mieć vialiki hramadski rezanans, a jaje materyjały buduć u centry ŭvahi jak biełaruskaj, tak i mižnarodnaj hramadskaści.
«Naša Niva» budzie detalova pisać pra hetuju spravu. My prosim usie biełaruskija i suśvietnyja ŚMI, pravaabarončyja arhanizacyi sačyć za joj i źbirać usie materyjały pa joj. Kali vy majecie važnyja materyjały pa hetaj spravie, dasyłajcie ich na [email protected] abo ŭ telehramie praz @NashaNivaBot. A siońnia my publikujem pieršaje z taho, što majem.
14 žniŭnia. Alaksandr Barsukoŭ kala Akreścina. «Ździekaŭ nie było», — zajaviŭ jon. Fota Volhi Šukajła, Tut.by
Dydžej Uład Sakałoŭski trapiŭ za kraty 6 žniŭnia paśla taho, jak uklučyŭ pieśniu «Pieramien» na publičnym mierapryjemstvie ŭ Kijeŭskim skviery. Padazrony sam fakt zatrymańnia i asudžeńnia dydžeja za pieśniu — takoje niemahčyma ŭjavić ni ŭ jakoj inšaj krainie Jeŭropy, i za hetym bačycca vyraznaja palityčnaja anhažavanaść MUS i suda na baku adnaho z kandydataŭ u prezidenty. Ale heta tema dla asobnaj havorki. Tut — nie pra heta.
Vyjšaŭšy na svabodu paśla 10 sutak źniavoleńnia, Sakałoŭski raskazaŭ «Našaj Nivie» pra toje, što da jaho ŭ karcar zachodziŭ chtości z namieśnikaŭ ministra ŭnutranych spraŭ, pahražaŭ, a paśla nanios jamu dva ŭdary. Sakałoŭski nie viedaŭ hościa ŭ tvar, ale pahladzieŭšy paśla vyzvaleńnia na fota, paznaŭ Alaksandra Barsukova. Pra heta ž Sakałoŭski raskazaŭ i inšym ŚMI — RBK, Deutsche Welle.
Paśla taho jak artykuł byŭ apublikavany, Sakałoŭskaha vyklikali ŭ Ministerstva ŭnutranych spraŭ i, pa jaho słovach, prapanavali zrabić vybar — ci zapisać videa z «prabačeńniami», ci stać padazravanym pa kryminalnaj spravie ab paklopie. Dydžej zapisaŭ videa, a na nastupny dzień źjechaŭ ź Biełarusi. U vyniku adzinym padazravanym pa spravie staŭ hałoŭny redaktar «Našaj Nivy» Jahor Marcinovič, jaki nie źjaŭlajecca aŭtaram artykuła i nikoli nie razmaŭlaŭ z Sakałoŭskim. Jamu pahražaje da troch hadoŭ abmiežavańnia svabody.
23 vieraśnia. Supracoŭniki advoziać Jahora Marcinoviča paśla pieratrusa ŭ jaho doma. Nastupnyja try dni jon praviadzie na Akreścina. Fota Nadziei Bužan
Śledčy kamitet tak i nie ŭziaŭ tłumačeńniaŭ u Sakałoŭskaha. Choć adpaviednaje chadajnictva było zajaŭlena Marcinovičam. Sakałoŭski paviedamlaŭ ŚMI, što znachodzicca ŭ Litvie, adnak zakanadaŭstva abiedźviuch krain dazvalaje pravieści dopyt dystancyjna, z prymianieńniem videasuviazi.
U suviazi z hetym «Naša Niva» publikuje stenahramu razmovy Ułada Sakałoŭskaha i žurnalistki Adarji Huštyn, žonki Jahora Marcinoviča. Razmova adbyvałasia 23 vieraśnia, adrazu paśla taho, jak byŭ zatrymany hałoŭny redaktar «NN». Adarja Huštyn pazvaniła Sakałoŭskamu, ź jakim da hetaha nie była znajomaja, kab vyśvietlić abstaviny jaho zatrymańnia i sustrečaŭ z Barsukovym, a taksama z apieratyŭnikami Upraŭleńnia ŭłasnaj biaśpieki MUS. Padčas razmovy Sakałoŭski daŭ dazvoł na raspaŭsiud źmiestu hutarki.
Aŭdyjazapis budzie pieradadzieny ŭ Śledčy kamitet.
Istotny momant: Sakałoŭski adznačaje, što ŭ karcary na Akreścina viałosia videanazirańnie. Bolš za toje, supracoŭnik Ministerstva ŭnutranych spraŭ kazaŭ dydžeju, što sam bačyŭ hetaje videa.
Publikacyja zapisaŭ kamier videanazirańnia z karcara Sakałoŭskaha dała b adkazy na dva klučavyja pytańni:
- Ci zachodziŭ u karcar da Sakałoŭskaha tahačasny namieśnik ministra ŭnutranych spraŭ Alaksandr Barsukoŭ?
- Ci nanosiŭ jon udary aryštavanamu dydžeju?
6 žniŭnia. Uład Sakałoŭski (źleva) u Kijeŭskim skviery. Tolki što jon uklučyŭ pieśniu «Pieramien». Fota Nadziei Bužan
— Raskažycie mnie chranałohiju: voś usio heta adbyłosia, vy dali intervju i vas paŭtorna zatrymali. Kudy vas dastavili? U MUS?
— Tak, u MUS.
— I što tam było?
— Jak ja ŭžo raskazvaŭ, mnie prapanavali: abo ja padpisvaju papieru, što ja nie viedaju, što heta byŭ za čałaviek, abo kryminalny artykuł ab paklopie. U vyniku ja padpisaŭ i na nastupny dzień — biahom z krainy.
— A što mienavita vy padpisali?
— Ja nie pamiataju dakładna, pa-mojmu, heta byŭ niejki pratakoł, ja jašče tady ŭ takim stresie byŭ.
— Advakata nie było z vami?
— Advakat byŭ pad dźviaryma MUS, jon pryjechaŭ krychu paźniej, i jamu skazali, što ja admoviŭsia ad advakata. Jaho nie puścili da mianie.
— A vy ŭvohule ŭpeŭnienyja, što heta byŭ Barsukoŭ? Razumieju, proźvišča jaho vy nie viedali, ale źniešnie vy ŭpeŭnienyja, što heta toj čałaviek?
— Źniešnie ja pracentaŭ na 95 upeŭnieny, što heta byŭ toj ža čałaviek.
— Možacie patłumačyć, čamu vy ŭpeŭnienyja, što heta jon byŭ?
— Pa-pieršaje, kali ja jaho druhi raz ubačyŭ, ja tady ŭłasna i daviedaŭsia, što heta namieśnik ministra.
— Jon pradstaviŭsia, ci jak?
— Kali ja byŭ u ahulnaj kamiery, da nas zajšoŭ niejki čałaviek — ja tak razumieju, z administracyi Akreścina — i skazaŭ, što zaraz z nami budzie razmaŭlać namieśnik ministra. U hety momant mianie vyvodzili z kamiery, i ja ŭbačyŭ Barsukova (jak ja paźniej daviedaŭsia jaho proźvišča). Jon razmaŭlaŭ ź inšymi viaźniami, ja ŭ hety čas byŭ u kalidory. To-bok ja jaho bačyŭ u kalidory druhi raz.
— Kali jon pryjazdžaŭ da vas u pieršy raz i ŭ vas była razmova, što jon vam havaryŭ? U čym vyražaŭsia jaho cisk na vas?
— Usio, što ja raskazvaŭ u intervju: «Tvaram da ściany!» — ja stanaŭlusia tvaram da ściany. «Zachacieŭ pieramien? Uklučyŭ pieśniu? Praź ciabie ludzi vyjšli na vulicu, kuča ŭ balnicach lažać, źbitych, pałamanych, rychtujsia — siadzieš na 10 hod, dla ciabie ŭsio tolki pačynajecca». U hety momant — dva ŭdary. U kancy jašče kaža, što ja i siabra svajho padstaviŭ. Usia razmova — chviliny paŭtary prykładna było.
— A vy ŭsprymali jaho pahrozy jak realnyja?
— Jak vy dumajecie? Ja siadžu ŭ turmie ŭ karcary, da mianie prychodzić niejki čałaviek i kaža: ty siadzieš na 10 hod. Kaniečnie, heta hučała jak realnaja pahroza. Ja ŭžo padrychtavaŭsia i navat sukamiernikam svaim skazaŭ, što čakaju kryminalnaj spravy ci prysudu, jak minimum padaŭžeńnia ŭtrymańnia jašče na 15 sutak. Ja nie dumaŭ, što ja vyjdu paśla zaviaršeńnia hetych 10 sutak.
— Vy pryniali rašeńnie źjechać ź Biełarusi ź jakoj pryčyny?
— Paśla druhoha zatrymańnia.
— Čamu?
— Bo mnie pahražali kryminalnaj spravaj. Jašče ŭ samoj kamiery byŭ taki incydent, što da mianie padsadžvaŭsia niejki čałaviek, jaki vielmi vyłučaŭsia z usioj masy, sprabavaŭ ščyra pahavaryć. Pakidaŭ u kancy adkrytyja pytańni: maŭlaŭ, pratesty praciahvajucca, ja vyjdu z Akreścina na volu, i jak nie vyjści druhi raz na pratesty, tak? I siadzić hladzić — čakaje adkazu ad mianie. I paśla razmovy 21 žniŭnia ŭ MUS z nahody situacyi z Barsukovym u mianie raspytvali pra hrošy, jakija nam źbirali, pakul my siadzieli. Sprabavali daviedacca imiony, proźviščy, numary telefonaŭ, arhanizacyi, chto budzie pieradavać. Dajšło da taho, što prapanavali: addavajcie hrošy nam, a potym pad našym nazirańniem budziecie imi rasparadžacca pravilna. Paśla hetaha ŭ kalidory ja sustrakaju sukamiernika: ja idu ŭ supravadžeńni dvaich supracoŭnikaŭ, a jon idzie nasustrač adzin. My paŭtara-dva mietry adzin ad adnaho, jon apuskaje hałavu, prachodzić mima, ja pavaročvajusia, hladžu: jon staić la ściany i taksama na mianie hladzić. Ja tady padumaŭ, što ŭsio tolki pačynajecca, i źjechaŭ.
— Vy zaraz za miažoj u jakim statusie znachodziciesia: prosicie palityčny prytułak?
— Nie, u mianie viza.
— Viartacca vy pakul nie płanujecie?
— Z kožnym dniom vierahodnaść, što ja viarnusia, mienšaje.
— Vy ž jašče zapisvali niejkaje videa ŭ MUS?
— Byŭ momant, kali jany zdymali aficyjna, z zaniasieńniem času ŭ pratakoł. Ale ŭsiu razmovu lažała kamiera na krai stała. I ja nie viedaju, zdymała jana ci nie, — heta raz. Plus jašče mianie zdymali na telefon. Na videa ja zapisaŭ, što ja nie viedaju, što heta byŭ za čałaviek, što toj, chto da mianie zachodziŭ, byŭ krychu vyšejšy, krychu šyrejšy, vałasy bolš doŭhija i ciamniejšyja — voś takoje hłupstva, takoje hłupstva było i ŭ pratakole. I vybačeńnie, što ja vybačajusia. Tam taksama hłupstva poŭnaje, ja skazaŭ, što ja vybačajusia, ale nie razumieju, za što ja vybačajusia, — vybačajusia za ŭsio.
— A hetaje videa vychodziła ŭ niejkim vyhladzie, vy nie viedajecie?
— Nie, mnie moj advakat kazaŭ, rychtujsia, jany mohuć heta narezać i pakazać, jak i heta zručna budzie. Ale pakul jano nie vychodziła.
— A možacie patłumačyć, našto vy zapisali heta videa?
— Kali mnie kažuć: hladzi, tabie pahražaje kryminalny artykuł abo ty vybačaješsia — vybar. Ja razumieŭ, što heta nie zakončycca jašče, ale ŭ mianie jość šaniec vyjści ci sieści ŭ SIZA.
— Ci mahu ja kamuści havaryć pra našu z vami razmovu, pra toje, što vy mnie siońnia paviedamili?
— Tak, ja ž ničoha takoha nie skazaŭ.
— Ja ŭ lubym razie pavinna ŭ vas heta ŭdakładnić. Ja ž nie pisała pra hetu situacyju, krajem vucha čuła pra heta. U mianie jak u žonki Jahora mohuć niešta pytacca pra heta žurnalisty ci zaŭtra mianie vyklikaje śledčy. Ciapier ja viedaju bolej pra hetu situacyju ad vas, adpaviedna, ja chaču paprasić dazvołu, ci mahu ja ŭ svaich kamientarach, adkazach spasyłacca na toje, što vy mnie skazali.
— Nu tak. Jašče taki momant uspomniŭ: u karcary byli dźvie kamiery videanazirańnia pad stollu. I kali ja byŭ u MUS, ja pytaŭsia ŭ adnaho z supracoŭnikaŭ, ci jość videa z hetych kamier. I jon mnie adkazaŭ, što tak, jość, jon jaho bačyŭ. Ja spytaŭsia: nu i chto na hetym videa? Jon kaža: ja nie mahu pra heta kazać. Na toj momant, kali ja byŭ u MUS 21 žniŭnia, heta videa isnavała, moža, jano i ciapier jość.
