Sioleta pradziusar Maksim Alejnikaŭ rychtuje na «Jeŭrabačańnie» hurt Chakras z zusim niazvykłaj pieśniaj «La-ley-la» biez słovaŭ. Jon upeŭnieny, što heta jakraz i zmoža strelić u Jeŭropie.
«Vializnaja pamyłka biełaruskich udzielnikaŭ u tym, što jany imknulisia paŭtaryć niešta jeŭrapiejskaje. Dahnać Jeŭropu. Tak i chočacca skazać: supakojciesia, vam heta ŭsio adno nie ŭdasca. Kab skaryć hetu viaršyniu, treba ździŭlać samabytnaściu, niepadobnaściu», — raskazvaje Alejnikaŭ. Jon upeŭnieny, što hetym zadačam dać rady jaho novy hurt.
Chakras — heta try dziaŭčyny: Śviatłana Kaŭfman, Julija Janačkina i Volha Hryhorjeva. Śpiavački vałodajuć absalutna roznymi hałasami: etničnym, estradnym i kłasičnym vakałam.
«Budzie jašče adzin rajal u kustach. Dla taho, kab nadać kampazicyi niejkuju tajamničaść, ja zaprasiŭ jakuckuju šamanku Olenu Uutaj. Jana viadoma svaim harłavym vykanańniem, imitavańniem hukaŭ pryrody. Zaraz šmat hastraluje pa śviecie. Jaje roliki na jutubie, na jakich jana śpiavaje hołasam kania, nabirajuć miljony prahladaŭ», — raskazvaje Maksim Alejnikaŭ.
Na scenie padčas vystupu buduć znachodzicca piać čałaviek. Salistki, jakuckaja šamanka i bek-vakalist.
«Pa praŭdzie skazać, šeść čałaviek. Śviatłana Kaŭfman čakaje dzicia. Tak što možna skazać, što na našym prajekcie źjaviłasia novaje žyćcio», — raskazvaje Maksim.
Pieśnia — heta kot Šrodynhiera
«Heta pieśnia — maja asabistaja historyja. Try hady tamu ŭ mianie była depresija. Ničoha nie adbyvałasia ŭ žyćci, nie było nijakich pačućciaŭ. I tut ja zaŭvažyŭ kotku ŭ internecie, jakoj šukali haspadara. Ja pajechaŭ pa jaje, jašče pa darozie dadomu prydumaŭ joj imia Čakra. I kali padjazdžaŭ da varotaŭ doma, u mianie ŭ hałavie zajhrała voś heta miełodyja. Heta tak adbyvajecca: ty čuješ adrazu zavieršanuju reč», — raspaviadaje Maksim Alejnikaŭ.
Paśla pieśnia doŭha čakała svajo pary. Maksim Alejnikaŭ prapanavaŭ zapisać jaje mahiloŭskamu hurtu «Bieatrys». Doŭha ŭhavorvaŭ śpiavačak, tyja adniekvalisia, kazali, što im niezrazumiełaja hetaja reč. U vyniku, vyrašyli zapisać dema pieśni, na jakoj zamiest słovaŭ śpiavali huki «łej-ła-ła».
«Kali heta muzyčnaja kampazicyja była zapisana, ja pačaŭ šukać aŭtara słovaŭ. Dumaŭ pra toje, što heta pieśnia pavinna być ci na biełaruskaj movie, kab uvabrała ŭ siabie naš nacyjanalny kod, ci na anhlijskaj, kab być zrazumiełaj vialikaj kolkaści ludziej. Ale paśla zrazumieŭ, kab być biełaruskaj pieśniaj, nieabaviazkova, kab jana hučała pa-biełarusku. U hetaj muzycy jość niešta bolšaje — naša nacyjanalnaja identyčnaść», — kaža Maksim Alejnikaŭ.
Ale ź vialikaj kolkaści prapanavanych jamu tekstaŭ Maksim tak i nie zmoh vybrać nivodnaha.
«Usio nie toje. Sa słovami heta stanaviłasia prosta pieśniaj, a dla mianie heta było nie prosta. Viedajecie, pieśnia biez słovaŭ — jak kot Šrodynhiera. Jon i jość, i adnačasova niama. Pakul u pieśni niama słovaŭ, jana moža być pra što zaŭhodna, sensaŭ u joj moža być bieźlič. Heta jak čaścicy ŭ kvantavaj fizicy. Kali źjaŭlajecca naziralnik, tolki tady jany pačynajuć isnavać».
Takoj niezvyčajnaj muzycy, na dumku pradziusara, pavinien adpaviadać i «smačny» videašerah.
«Ja zaprasiŭ ukrainskaha režysiora Maksima Litvinava, jaki staviŭ numary Navi, Złacie Ahnievič, Džamale. Jon — režysior ukrainskaha «Ch-Faktara». U Biełarusi režysioraŭ z takim partfolia prosta niama. Ja nie vyklučaju, što jość talenavityja maładyja režysiory. Ale tut važna razumieć, što patrebny mienavita režysior televizijnych prajektaŭ. I staŭki vielmi vysokija, kab davierycca kamuści nieviadomamu», — ličyć Maksim Alejnikaŭ.
Maksim Litvinaŭ taksama staŭ režysioram klipa da pieśni «La-ley-la». Klip vyjdzie 25 lutaha.
«Hetuju ŭsiu pracu ja rablu tolki z adnoj metaj — pieramoha na Jeŭrabačańni», — udakładniaje Maksim Alejnikaŭ.
Jon tłumačyć, što Biełaruś nikoli nie pieramahała na Jeŭrabačańni, tamu što nikoli i nie staviła sabie takoj mety.
«Prosta pahladzicie na nacyjanalny adbor. Choć pra jakuju pieśniu vy možacie skazać, što heta pieśnia-pieramožca? Adkaz vidavočny — nie. Usia meta Biełarusi — heta trapić u finał. Nie pieramahčy, a prosta trapić», — kaža Maksim Alejnikaŭ.
Druhoj pryčynaj taho, što Biełaruś cierpić niaŭdačy na «Jeŭrabačańni», Maksim Alejnikaŭ bačyć u tym, što ŭ biełaruskim šou-biznesie niama asiarodździa, dzie b mahła źjavicca pieramožnaja pieśnia.
«Pahladzicie na tych, chto pieramahaje ŭ hetym konkursie. Heta pieśni, jakija krychu apiaredžvajuć čas. U ich jość niešta novaje, śviežaje. A adkul u Biełarusi źjavicca štości śviežaje, kali da hetaha ŭ nas panujuć saładuchi i darafiejevy. Heta i jość naša kultura. Jak možna z hetym spaborničać z modnymi jeŭrapiejcami?» — razvažaje Maksim Alejnikaŭ.
Z hetaj pryčyny Maksim Alejnikaŭ i vyrašyŭ, što rabić treba štości svajo, admietnaje, a nie spaborničać ź Jeŭropaj.
Treciaja pryčyna — u talerantnaści biełarusaŭ.
«Kali my kažam pra samavyjaŭleńnie, to voś hety ŭnutrany stan talerantnaści — a značyć, i adsutnaści śmiełaści i svabody — vielmi drenna adbivajecca na tvorčaści. Tak i adbyvajecca, što ŭ našych vykanaŭcaŭ vielmi dobryja hałasy, ale charošy vykanaŭca — heta nie hołas, heta śmiełaść. A jaje vielmi nie chapaje našym śpievakam», — ličyć Maksim Alejnikaŭ.
Kab padrychtavać hurt Chakras da ŭdziełu ŭ adbory na «Jeŭrabačańnie», Maksim Alejnikaŭ pradaŭ svaju kvateru.
«Ja naohuł pra heta nie dumaju. Tak, kvateru pradaŭ, bo bolšuju častku srodkaŭ na padrychtoŭku numara vymušany tracić ja», — adkazvaje Maksim Alejnikaŭ.
Piać hadoŭ tamu ŭ jaho abvastryŭsia chraničny hiepatyt, tady hramadoj źbirali na jaho lačeńnie $90 tysiač. To-bok na ŭłasnaje zdaroŭje Alejnikava źbirali hrošy, a dla ŭdziełu ŭ «Jeŭrabačańni» možna było i pradać kvateru?
«Ja nie źbiraŭ hrošy. Ja lažaŭ u balnicy, mnie było vielmi drenna. I heta była inicyjatyva majoj dziaŭčyny i maich siabroŭ. U vyniku ŭsie hetyja hrošy pajšli na dabračynnaść. Mnie jany nie spatrebilisia. Ja trapiŭ u prahramu testavańnia lekaŭ, i mianie vylečyli. Ciapier ja zdarovy čałaviek. Samaje važnaje ŭ hetym toje, što ja adčuŭ, jakoj kolkaści ludziej nie ŭsio roŭna. Maralnaja padtrymka našmat važniejšaja», — tłumačyć Maksim Alejnikaŭ.
Pradziusar kaža, što zaraz jon poŭny sił. I prajekt Chakras nie skončycca adnym «Jeŭrabačańniem».
«Heta novy kancept muzyki biez słovaŭ. Ja dumaju, što treba dać jamu šaniec na isnavańnie», — padsumavaŭ Maksim Alejnikaŭ.
