Alaksandr Łukašenka raskazaŭ, što na niadaŭniaj sustrečy z Uładzimiram Pucinym u Sočy u tym liku abmiarkoŭvaŭ publikacyi na biełaruskuju tematyku ŭ šerahu rasijskich ŚMI i telehram-kanałaŭ. Pra heta jon zajaviŭ siońnia na naradzie z kiraŭnikami viadučych dziaržaŭnych ŚMI, pieradaje BIEŁTA.
Alaksandr Łukašenka raskazaŭ, što niadaŭna paprasiŭ pres-sakratara, kab jamu padrychtavali padborku apošnich publikacyj u rasijskich ŚMI — bujnych, drobnych, telehram-kanałach. «Za jakimi stajać kankretnyja ludzi, jakija va ŭładzie. Bo kali ja viadu razmovu (nie tolki my pra naftu, haz havorym, atamnuju stancyju, hrošy), to ja ŭvieś čas razmaŭlaju pa pytańniach ŚMI, — raskazaŭ kiraŭnik krainy. — Heta siońnia vielmi važna dla našaha hramadstva, u tym liku i dla rasijskaha. My tut svajo hramadstva abaronim. Ale my ž siońnia handlujem z Rasijskaj Fiederacyjaj. I što značyć infarmacyja nakont, dapuścim, niejkaha niajakasnaha tavaru ź Biełarusi, asabliva praduktaŭ. Ludziej heta naściarožvaje».
Kiraŭnik dziaržavy adznačyŭ, što abmiarkoŭvaŭ hetaje pytańnie z rasijskim prezidentam: «Jon kaža: ty viedaješ, kraina vialikaja… Voś i ŭ apošni raz ź Miadźviedzievym, Pucinym utroch my sustrakalisia, zakranuli hetyja temy. Kaža: heta nie my. Kažu: jak heta «nie my», kali za hetym kanałam staić voś taki i taki čałaviek? I nazyvaju proźviščy viadomyja, jakija nas luta nienavidziać ci ž za hrošy niešta pačynajuć u naš adras skažać».
