Śviet sapraŭdy padzialiŭsia na stary i novy,
tolki nie na pasiedžańni piśmieńnikaŭ,
a niedzie 2000 hod tamu, u nahornaj kazani,
adbyłasia suśvietnaja maralnaja revalucyja.
Bahi, žracy i achviary, praviedniki, i hrešniki,
śviatyja piśmiony, i kalandarnyja śviaty,
i roznyja pravilnaja zapaviedzi byli i raniej,
ale źmianiłasia toje, čamu jany pravilnyja,
pra kaho jany, i pra što jany kažuć.
U hetym novym śviecie, jaki tady ŭźnik,
my stanovimsia chryścijanami, budystami, ateistami,
admianiajem śmiarotnyja kary ci abaraniajem hiejaŭ,
čytajem i pišam tut svaje vieršy j ramany,
bo heta tut maje sens.
Ale pabivajem kamieńniem usim kahałam,
ckujem adnaho ŭsim kurynym statkam,
kryvim dušoju i chłusim za siabraŭ,
honim čužynca za miežy plemia,
my ŭsio jašče ŭ tym, starym suśviecie.
