Futbolny kłub «Unijon» ź Bierlina nie maje surjoznych dasiahnieńniaŭ i nikoli nie hulaŭ u pieršaj bundeślizie. Padčas bierlinskaj ściany «Eisern» (žaleznyja, jak ich nazyvajuć zaŭziatary) zastavalisia ŭ cieni bierlinskaha «Dynama», što było pad patranažam štazi. A paśla abjadnańnia Hiermanii kamandu napatkaŭ suvory los biezhrašoŭja: u siaredzinie dzievianostych kłub ledź nie zbankrutavaŭ.
Ale hałoŭnym zdabytkam «žaleznych» zaŭsiody byli fanaty: jany, jakimi b ni byli vyniki, pastajanna prychodzili na stadyjon, a ŭ 1997 hodzie prajšli maršam praz Brandenburhskuju bramu, kab źviarnuć uvahu na finansavaje stanovišča kłuba.
Mienavita fanaty prydumali tradycyju, jakaja stała adnoj z hałoŭnych fišak «Unijona» i pierakačavała na inšyja niamieckija areny.
U śniežni 2003 hoda na internet-forumie fanataŭ «žaleznych» źjaviłasia prapanova sabracca razam i adśviatkavać Kalady. I 23 śniežnia 89 fanataŭ pieraleźli praz aharodžu stadyjona i zaśpiavali na trybunach kaladnyja pieśni.
Nichto nie dumaŭ, što hetaja tradycyja zajmieje praciah, ale ciapier Weihnachtssingen (Kaladnyja śpievy) — adna z hałoŭnych padziej u žyćci «Unijona». Kvitki na cyrymoniju raźlatajucca za hadziny, a na stadyjon va ŭschodnim Bierlinie pryjazdžajuć ź inšych haradoŭ.
Sioleta kaladki praśpiavali bolš za 28 tysiač čałaviek. Pahladzicie, jak heta było:
Drukujecca ŭ miežach śpiecyjalnaj rubryki «Naviny Hiermanii»
