Žychar vioski Pukšyna Viciebskaha rajona Alaksiej Ipataŭ, na jakoha ŭ noč na 24 sakavika napaŭ miadźviedź, praciahvaje lačeńnie ŭ balnicy. U pryvatnaści, jamu robiać ŭkoły ad šalenstva. 42-hadovy mužčyna padzialiŭsia padrabiaznaściami svaich pryhod. Akazvajecca, pierad miadźviedžaj atakaj paciarpieły i dvoje jaho ziemlakoŭ karmili lasnoha hościa… vareńniem.
Paciarpieły Alaksiej Ipataŭ. Skrynšot siužetu ANT
Viaskoviec raspaviadaje, što ŭ toj viečar ź miadźviedziem zabaŭlałasia cełaja kampanija — jon sam, jaho ajčym i susied. Karmili jaho vareńniem. Miadźviedź navat daŭ siabie pahładzić. Mužčyny byli napadpitku.
— Ja jamu kažu: «Miška, miška!» Jon da mianie pačaŭ iści. Ja — da jaho. Padyšoŭ, pahładziŭ jaho, — raspavioŭ ANT Alaksiej Ipataŭ.
Zatym ajčym pajšoŭ u chatu, a susied — dadomu. Alaksiej zastaŭsia ź miadźviedziem adzin na adzin. Chacieŭ sfatahrafavacca ź im na pamiać, ale nie atrymałasia — nichto ź viaskoŭcaŭ nie zachacieŭ rabić takija kadry. Tady mužčynie pryjšła dumka abniać i pacałavać lasnoha žychara. Ale kali vareńnie sa słoika miadźviedź jeŭ z zadavalnieńniem, to panibractva z boku pjanaha čałavieka nie paciarpieŭ.
— Miška staŭ na zadnija łapy — i rezka staŭ padać na mianie, to bok padminać pad siabie. Pačaŭ irvać łapami śpinu, ruki i ŭkusiŭ, — uspaminaje paciarpieły.
Vyratavaŭ Alaksieja jaho susied Dźmitryj Žukoŭski. Jon pačuŭ kryk, vybieh i pačaŭ pałochać źviera. Potym da jaho dałučyŭsia syn. Udvaich mužčyny adahnali miadźviedzia i zaviali Ipatava ŭ dom, vyklikali chutkuju.
Alaksieju pašancavała, što na im była ciopłaja kurtka — inakš traŭmy ad miadźviedžych zuboŭ i kipciuroŭ mahli być našmat bolš surjoznyja.
Mužčyna lečycca ŭ Viciebskaj haradskoj kliničnaj balnicy chutkaj miedycynskaj dapamohi. Lekary kažuć, što paciarpieły pastupiŭ da ich z drapinami, rankami, ukusami na rukach, śpinie, ściohnach. Jamu pryznačyli kurs vakcynacyi suprać šalenstva — jość padazreńnie, što miadźviedź moža być chvorym.
Miadźviedź, jakomu na vyhlad, pa acency palaŭničych, 3—4 hady, chutčej za ŭsio, zajšoŭ u Pukšyna z rasijskich lasoŭ. Źjaŭlacca ŭ hetych miescach jon pačaŭ paŭhoda tamu — jašče vosieńniu. Jaho časta bačyli žychary i palaŭničyja ŭ vakolicach Pukšyna, a taksama viosak Hłazomičy, Janavičy. Źvier nie bajaŭsia ludziej i strełaŭ u pavietra, jakimi jaho sprabujuć adpudzić, razburyŭ pčalnik u jehiera, pałochaŭ hrybnikoŭ, sprabavaŭ prabracca ŭ karoŭnik na fiermie.
Uvosień viaskoŭcy zrabili zapyt u Minpryrody na adstreł miadźviedzia. Ale žyvioła adnosicca da čyrvanaknižnych i zabivać jaho nielha. Ludziam paraili adhaniać i adpužvać źviera. Hetym praciahvajuć zajmacca i paśla jaho napadu na čałavieka.
— Žyviołu z dapamohaj šumu adahnali na 7—9 kiłamietraŭ ad vioski Pukšyna. Jehiery i palaŭničyja praciahvajuć kantralavać miascovaść. Kali źvier znoŭ nablizicca da vioski, budzie razhledžana pytańnie ab jaho źniavoleńni. Kali vyśvietlicca, što ŭ miadźviedzia jość zachvorvańnie, niebiaśpiečnaje dla ludziej, to budzie pryniata rašeńnie ab jaho adstrele, — paviedamili TUT.BY u Viciebskaj rajonnaj arhanizacyjnaj struktury Biełaruskaha tavarystva palaŭničych i rybałovaŭ.
