Pračytaŭ ja, značyć, niadaŭna voś što: «Jesť tieorija, budto v krovi biełorusov tiečiet nie krov, a klej — i vsie ot lubvi k kartoškie, v kotoroj, kak iźviestno, krachmał» (Alena Vasiljeva). Fraza takaja, jakaja, ščyra kažučy, nie padkuplaje ni naviznoj, ni filihrannaściu.
Ale voś padumałasia: adkul hetaja niepieraadolnaja praha abahulniać usich biełarusaŭ? Ja, viadoma, razumieju, što ŭ vialikich pytańniach praściej raźbiracca ludziam nievialikaha rozumu, ale tym nie mienš.
Naturalna, kali ty chočaš vykazać svajo admoŭnaje staŭleńnie da cełaj nacyi — ty ŭ svaim pravie i niama miežaŭ daskanałaści. U kryvi amierykancaŭ — hamburhier, u kryvi niemcaŭ — piva, u kryvi ruskich — harełka. Ale tut štuka inšaja. Čałaviek, pišučy pra kruchmał, jaŭna nie dumaŭ nikoha abražać. Jon prosta chacieŭ štości skazać pra biełarusaŭ. A biełarusy — heta niešta takoje, u čym i nie varta raźbiracca, bo jany — nie nacyja, a słova. Biełarusy — heta jak «b…» dla źviazki. Možna skazać: sonca, b…, ciopłaje; mahazin, b…, zakryty; spaŭ, b…, chierova. Što zaŭhodna možna skazać z «b…» i što zaŭhodna možna skazać z «biełarusami».
Kali tabie nastupili na nahu — paznačym, što biełarusy lubiać nastupać na nohi. Kali pierakryli vadu — biełarusy pierakryvajuć vadu. Kali ty ubačyŭ knihu u sarciry — biełarusy padcirajuć sraku kłasikaj.
Karaciej, varta chutka krucić hałovańkaj i paśpiavać čytać usio, što pišuć pra hetych vidavočnych i zrazumiełych biełarusaŭ. Jość nad čym padumać.
«Biełorusa vsiehda i viezdie vydajut oleńji vzhlad i povadka». Kola Sulima.
«Nasielenije RB spłoš homofoby i ksienofoby.Čuvstvuja svoju niesostojatielnosť v mirovom prostranstvie, nosiatsia so svojej nie očień unikalnoj unikalnosťju». Filip Čmyr.
« Bolšoje niesčasťje biełorusov v tom, čto oni kak narod lišieny čuvstva jumora». Alaksandr Fiaduta.
I h.d. i t.p.
Karaciej, niama ničoha, čaho b nielha było b prypisać biełarusam pry najaŭnaści takoha žadańnia. Biełarusy — heta hajd-park, heta placoŭka dla luboha vykazvańnia. Kali tabie niešta nie padabajecca ŭ ludziach, ale ty nie viedaješ, jak pra heta napisać, — pišy pra biełarusaŭ.
Kali u ciabie jość niejkija psichałahičnyja kompleksy — apišy ich jak častku kompleksa nacyjanalnaha i ty pierastanieš vyhladać zakampleksavanym zadrotam, a pačnieš — analitykam znutry.
Urešcie, kali ty prosta maješ vypukłaje žadańnie vykazvacca i praha «z cełym narodam hutarku vieści» nievynosnaja – biełarusy. Biełarusy dapamohuć tabie. Pišy pra ich što zaŭhodna. Hałoŭnaje, nie zabyvaj paŭtarać «jany», bo biełarusy ŭvajšli ŭ našu movu ŭ jakaści zajmieńnika. Biełarusy — jany. «I jany, b…, mnie nie padabajucca».
