Ludzi, dy chopić užo pytacca, što z hetaha budzie, palitykaŭ, palitołahaŭ, vajennych ekśpiertaŭ, deputataŭ i vałancioraŭ. Dajcie zaniatym ludziam spakoj. Im i biez vas jość što rabić. Pytajciesia ŭ Hidramietcentra.
Jany bolš-mienš dakładna skažuć vam, kali ziamla padsochnie nastolki, kab nie pravalvałasia technika. Tady i pačniecca.
Ni Mierkiel, ni Abama, ni Parašenka ničoha nie vyrašajuć. Vyrašajuć umovy nadvorja.
Ciapier rasijskija DRHški łaziać pa našych pasadkach, jak u siabie doma, a kali padsochnie, ruskija pačnuć nastup. Voś i ŭsio.
Kali heta zdarycca, vam skaža Hidramietcentr. Jak heta zdarycca — skaža luby pieršakurśnik vajennaj VNU: jany zasiarodziać šmat sił na adnym kirunku i ŭdarać. A pakolki ŭkrainskaja artyleryja adviedzienaja, nichto im nie pieraškodzić sabracca ŭ adnym miescy. Ukrainskija artyleryja, jak heta kamuści nie dziŭna, isnuje nie dla taho, kab adstrelvać ruskamoŭnych śniehiroŭ, a dla taho, kab nie davać rašystam źbirać siły pierad nadychodam. Jany źbirajucca — im prylataje. Jany atrymlivajuć z-za miažy novuju techniku i novych bajcoŭ i źbirajucca znoŭ — im znoŭ prylataje. Na hetym my dahetul i trymalisia.
Što budzie dalej, vam skaža elemientarnaja łohika. Viadoma, ich nastup nie praciahniecca adrazu da Kijeva. Voźmuć adzin-dva horada (naprykład, Maryupal) i zamacujucca. I pačnucca novyja sumnyja pieramovy i novaje ŭmoŭnaje «pieramirje», padčas jakoha jany buduć praciahvać uzbrojvacca. Tolki minus jašče kavałak terytoryi Ukrainy. Praź niekalki miesiacaŭ — novy nastup i novyja straty terytoryj. Pakul ukrainski abyvaciel nie pačnie dumać: «Ja, viadoma, tryvać nie mahu Pucina i sieparaŭ, ale jany pieramahajuć! Treba, pakul nie pozna, stanavicca na ich bok».
Tyja, chto hetaha nie razumiejuć — durni abo naiŭnyja.
Tyja, chto razumiejuć i praciahvajuć damaŭlacca — zdradniki.
Vajavać treba, a nie damaŭlacca.
«Vajavać» nie aznačaje raŭnamierna raźmierkavać sałdat ŭzdoŭž usioj linii frontu i trymacca da apošniaha za kožny kavałačak terytoryi, kładučy ludziej sotniami i tysiačami.
«Vajavać» aznačaje mienavita vajavać. Heta značyć, rabić supierniku najbolšuju škodu, bić jaho ŭ najbolš uraźlivyja miescy ŭ zručny dla hetaha čas, zachoŭvajučy pry hetym pa maksimumie svaich ludziej.
Praściej kažučy, naša pramiežkavaja meta — nie zachavać za saboj kankretny kavałak ziamli, jaki ŭsio roŭna pry ciapierašniaj hienštabaŭskaj taktycy zachavać nie atrymajecca — a adpravić u susiedniuju krainu jak maha bolš «hruzu 200». Bolš trunaŭ — mienš žadajučych siudy leźci, dy i prosta harłapanić: «Krym naš, Danbas naš!».
