Praviły žyćcia ad litoŭskaj aktrysy Inhieborhi Dapkunajcie:
Biuro24/7
Nie čytajcie, što pra mianie ŭ Vikipiedyi napisana — tam usio niapraŭda.
Mianie, viadoma, kranaje i tyčyć usio, što adbyvajecca ŭ Rasii, ale farmalna i jurydyčna ja nie ruski čałaviek. Ja tut na ptušynych pravach.
Važna być čałaviekam, a nie pradstaŭnikom vialikaj dziaržavy.
Ja škaduju tolki ab tym, što nie zaŭsiody pakazvała rodnym, jak ich lublu.
…
Pamiataju, mama ŭ dziacinstvie paviała mianie da stamatołaha, i pakul jana była ŭ kabiniecie, stamatołah kazaŭ, što nie budzie vyryvać mnie zuby, a kali mama vyjšła, hety sabaka - inakš nazvać jaho nie mahu — raptam dastaŭ strašnyja abcuhi i pajšoŭ da mianie. I tut ja pačała kryčać: «Mama Dapkunienie! Mama Dapkunienie!» A Dapkunienie — heta proźvišča majoj mamy. Mama prybiehła, mianie vyratavała, a potym pytajecca: «Čamu ty mianie klikała pa proźviščy?» A ja kažu: «Nu tam šmat mam čakajuć, i ty nie zrazumieješ, čyjo dzicia kryčyć». A mama skazała: «Ci dumaješ, pa tvajmu płaču ja nie mahu ciabie paznać?»
…
Kali vy spytajecie, jaki ŭzrost samy lepšy, ja skažu: voś jak moj ciapierašni.
…
Ja dobra vyhladaju? Ale heta ž tak umoŭna. U dziacinstvie ja była pryhožym dziciom. Potym stała niepryhožym padletkam. Ja była chudaja, vuhłavataja, a kali pastupała na teatralny, kiraŭnik dramhurtka skazaŭ: «Naturalna, ty pastupiš. Budzieš ihrać chłopčykaŭ».
…
U samalocie ja časta dumaju: «Kali jon ciapier laśniecca, možna budzie skazać, što žyćcio ŭ mianie było kłasnaje».
Bolej praviłaŭ žyćcia čytajcie tut
