«Ja hanarusia ukraincami, — kaža piśmieńnica Natałka Babina, aŭtarka ramana «Rybin horad», dziejańnie jakoha adbyvajecca na pamiežžy Biełarusi i Ukrainy.
— Jany ŭ čarhovy raz dakazali, što jany nie nasielnictva, a sapraŭdny narod. Narod maje svoj duch, i ŭzdym hetaha duchu my nazirajem.
Chaču vykazać svaju salidarnaść z ukraincami. Ludzi nie ličać zakonnaj uładu, jakaja bazujecca na chłuśni, nasilli, falsifikacyjach.
Hetyja padziei važnyja i dla biełarusaŭ. Ukraincy pakazvajuć, što ŭ kožnaha čałavieka, u kožnaha naroda jość svaje pravy, za ich treba zmahacca, kali my nie chočam zahinuć u historyi jak narod.
Ukraincy — heta zusim nie tyja «chachły» z prapahandy. Ukraincy nie ŭsprymajuć uładu, jakaja spraščaje žyćcio da čarki i skvarki, nie daduć zrabić siabie skotam».
