U pierapynkach pamiž etapami centralizavanaha testavańnia i repietycyjami hurta The Stampletons Paša Michałok, jaki sielota skončyŭ škołu i adznačyŭ svajo paŭnalećcie, daŭ pieršaje ŭ žyćci intervju, sustreŭšysia z ahientami 34mag u śpiakotnym Miensku. Čytaj, jakim bačać śviet siońniašnija
Pra ŭłasnuju tvorčaść
Ja hraju na basu ŭ The Stampletons — ciapier heta asnoŭnaje miesca, dzie ja mahu ŭvasablać svaje tvorčyja idei. Heta kancerty, uražlivyja hastroli, raźvićcio techničnaha majsterstva. Ja ŭ hurcie dva hady, my sielota vydali druhi albom. Asnoŭny pasył idzie ad vakalista, a ja dapamahaju danieści jaho da ludziej. A naš były bubnač niadaŭna zvaliŭ u Šviecyju — jon daŭno maryŭ tam žyć i vydatna vyvučyŭ šviedskuju movu. Ja pavažaju jaho ŭčynak. Mnie ž vielmi padabajecca Miensk, hety horad mianie zadavolvaje.
U dziacinstvie ja chacieŭ stać akcioram abo režysioram. Adnak paźniej pryjšoŭ da vysnovy, što muzyka — heta majo. Z hitaraj paznajomiŭsia, kali mnie było 10 hadoŭ. U 16 pačaŭ hrać na basu i paralelna asvojvać bubny i kłavišy.Časam, kali lanujusia adkazvać na niekatoryja pytańni, ja padyhryvaju žartam pra basistaŭ: maŭlaŭ, ja ž tupy basist, ja staju sabie i čuchaju padpachaj. Ale jość u śviecie i takija krutyja chłopcy, jak Fli ŭ RHCR, na jakich trymajecca ŭvieś hurt.
Ja pamiataju, jak my z The Stampletons adnojčy davali intervju niejkamu sajtu. Heta było ŭ «Łondanie». Ja pryjšoŭ pad dobraj muchaju, zamoviŭ viski i pačaŭ łajacca, i, zdajecca, hetaje intervju nie atrymałasia.
Uvohule mnie pastupova pačynaje padabacca i rep, i chardkor, i inšyja styli. Mahčyma, u chutkim časie ja pačnu čytać rep. Pahladzim. Płanaŭ šmat. Heta nie pieraškadžaje być basistam.
Pra baćku i «Lapis Trubiackoj»
Baćka dla mianie — samy lepšy siabar, i ja im vielmi natchniajusia. Mnie było niedzie dva hady, kali jon razyšoŭsia z mamaj. Ja časta dumaŭ, jakija b byli ŭ nas adnosiny, kali b hetaha nie adbyłosia, ale adkazu nie znajšoŭ. Niahledziačy na adlehłaść, na niejkuju miažu pamiž nami, u dziacinstvie jon vielmi mocna pra mianie kłapaciŭsia, i my znachodzili mahčymaść być razam.
Surjoznyja razmovy z baćkam pra maju budučyniu i darosłaje žyćcio, biezumoŭna, byli. Jon časam davaŭ mnie dobrych «laščoŭ», bo ja byŭ bolš zamkniony, mieŭ šmat kompleksaŭ i saromieŭsia adkryta razmaŭlać ź im i matulaj.Ciapier usio naadvarot, ale hety pierałom adbyvaŭsia pastupova, i kali stuknuła 18, u mianie źjaviłasia ŭpeŭnienaść u sabie.
Našy z baćkam husty ŭ muzycy, litaratury, kino i navat u dziaŭčatach supadajuć. Šmat z taho, što ja hladžu i čym cikaŭlusia, — heta ad jaho. Ale jość i momanty, kali ja padpichvaju jamu novuju muzyku abo niečamu vuču. Apošniaje, što jon mnie padkazaŭ i čym ja vielmi natchniŭsia, byŭ hurt Die Antwoord. Navat vyrašyŭ pajechać na ich kancert u Maskvu.
Z baćkam bačymsia stabilna niekalki razoŭ na miesiac. Letam čaściej, bo ja mahu jeździć ź im u tury. Niadaŭna byli razam u Niamieččynie. Takija pajezdki dobra trenirujuć z maralnaha boku, bo ty razumieješ, jak znutry funkcyjanuje vialiki kalektyŭ i jak samomu pavodzicca nadalej u turach.Usie «napruhi», kali takaja kolkaść mužykoŭ pravodziać doŭhi čas razam, — heta absalutna narmalna i samo saboj razumiejecca. Da taho ž mnie padabajecca takaja bytavucha, heta vielmi kruta.
«Lapis Trubiackoj», viadoma ž, u liku maich lubimych hurtoŭ. Ja vielmi lublu i toje, što jany rabili ŭ
Praciah čytajcie tut.
