1 sakavika spaŭniajecca 65 hadoŭ historyku Anatolu Sidareviču. Heta čałaviek-encykłapiedyja: daśledčyk nacyjanalnaha ruchu XX stahodździa, adzin z adradžalnikaŭ biełaruskaj sacyjał-demakratyi.

Anatol Sidarevič naradziŭsia na chutary Doŭhi Les na Pinščynie. Sa śniežnia 1966 jon pracavaŭ u rajonnaj haziecie «Savieckaje Paleśsie» (Hancavičy).

U 1967 na pracoŭnym stale Sidareviča byli znojdzienyja jahonyja dziońniki, dzie ŭtrymlivałasia krytyka leninizmu i Lenina. Tady volnadumstva kaštavała aŭtaru zvalnieńnia z pracy.

Sidarevič padtrymlivaŭ aktyŭnyja suviazi ź minskimi demakratyčnymi kołami, pierš za ŭsio z takimi ludźmi, jak Aleś Razanaŭ, Viktar Jarac, Leŭ Bartaš… Uletku 1968 jaho znoŭ zvolnili z pracy, na hety raz u sielskim kłubie.

U žniŭni 1968 Sidarevič adkryta vykazvaŭsia suprać akupacyi savieckimi vojskami Čechasłavakii.
Tady jaho pryvieźli ŭ Baranavickaje adździaleńnie KHB dla «prafiłaktyčnaj razmovy», dali papiaredžańnie za «antysavieckuju ahitacyju» i «padtrymku zamiežnaj kontrarevalucyi».

Kali ŭ vieraśni 1968 Sidarevič zachvareŭ na zapaleńnie lohkich,

jaho z Hancavičaŭ padmannym šlacham pieravieźli ŭ psichijatryčnaje adździaleńnie 2-j Minskaj kliničnaj lakarni.
Sidarevič vyjšaŭ ź psichijatryčnaha adździaleńnia tolki ŭ studzieni 1969. Ale i nadalej jon byŭ pad nahladam KHB i karnaj psichijatryi.

Čałavieku z taŭrom psichična chvoraha ciažka było znajści pracu, dapamohu jon atrymaŭ tady ad mnohich dziačoŭ biełaruskaje kultury, pierš za ŭsio ad piśmieńnika Janki Bryla, žurnalista i litaratara Michasia Tyčyny.

Sidarevič uładkoŭvaŭsia ŭ viaskovyja škoły i rajonnyja hazety, ale mała dzie jamu davali pracavać praciahły čas.

U 1970-ja jon aktyŭna intehrujecca ŭ minskuju valnadumnuju supolnaść,

u 1973 uvachodzić u kantakt z «Akademičnym asiarodkam».
Zasłuha Sidareviča dla niezaležnaj hramadskaj dumki Biełarusi palahaje na tym, što jon šmat u čym inicyjavaŭ dyskusiju pamiž «kulturnikami» i «palitykami».

U 1980-ja Sidarevič staŭ zaŭvažnym publicystam i litaraturnym krytykam.

U 1981–1985 pracavaŭ zahadčykam adździeła krytyki štotydniovika «Litaratura i mastactva», u 1987–1992 uznačalvaŭ litaraturny adździeł časopisu «Krynica».
Daśleduje staronki historyi Biełarusi XX stahodździa, zabaronienyja ŭ savieckaj histaryjahrafii — uźniknieńnie BNR, dziejnaść bratoŭ Łuckievičaŭ.

Sidarevič byŭ siarod udzielnikaŭ Ustanoŭčaj kanfierencyi «Martyrałohu Biełarusi»,

vystupaŭ z refieratam ab suvierenitecie na Ustanoŭčym źjeździe BNF, staŭ adnym z zasnavalnikaŭ adrodžanaje Biełaruskaje Sacyjał-Demakratyčnaje Hramady.

Redakcyja NN dałučajecca da vinšavańniaŭ i zyčyć spadaru Anatolu zdaroŭja, mocy i tvorčaha natchnieńnia.

Čytajcie taksama. Publikacyi Anatola Sidareviča ŭ NN:

Małaviadomaja historyja: hrošy dla Lenina

«Mała ich paviesić…», abo Jak lohka čałavieka možna zrabić biesčałaviečnym

U čakańni bijohrafa

Rekanstrukcyja adnoj zabastoŭki

Podźvih Alaksandra Čarviakova

Zahadkavaja hibiel Mikałaja Haładzieda

«Revalucyju rabili čystyja sercam ramantyki, jakija pavieryli demahoham»

Smutak pa Idylii: siońnia spaŭniajecca 90 hadoŭ piśmieńnicy Alenie Vasilevič

Zapałochanyja: ci možna na ich choć trochi spadziavacca?

Biełaruskaja dziaržaŭnaść paŭstała nasupierak, a nie dziakujučy balšavikam

Клас
0
Панылы сорам
0
Ха-ха
0
Ого
0
Сумна
0
Абуральна
0

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna?