Ideołah Vadzim Hihin uziaŭ udzieł u dyskusii razam z žurnalistami Mališeŭskim i Bykoŭskim.
U dyskusii ŭziali ŭdzieł błohier Mališeŭski, žurnalist Bykoŭski i ideołah Hihin (źleva naprava).
U raskošnaj zale «Jeŭropy» sabrałasia sotnia čałaviek.
Vadzim Hihin.
U raskošnaj zale «Jeŭropy» sabrałasia sotnia čałaviek.
Viktar Mališeŭski.
Paŭluk Bykoŭski.
Juryj Zisier.
Hramadskaje abjadnańnie «Libieralnamu kłub» užo nie pieršy hod ładzić dyskusii na roznyja aktualnyja temy. Ale, musić, upieršyniu da mierapryjemstva była pryciahnutaja takaja vialikaja ŭvaha.
Štuka ŭ tym, što ŭ dyskusii «Jak pieraadoleć infarmacyjnuju vajnu ŭ ŚMI dziela budučaha Biełarusi» pahadziŭsia paŭdzielničać hałoŭny redaktar «Biełaruskaj dumki», ideołah Vadzim Hihin. Redka ŭźnikaje mahčymaść vieści palemiku z pradstaŭnikom ułady.
Apanientami Hihina na dyskusijnaj paneli byli paznačanyja žurnalist i błohier Viktar Mališeŭski i žurnalist tydniovika «Biełarusy i rynak» Paŭluk Bykoŭski. Na spravie ž achvotnych dałučycca da abmierkavańnia akazałasia našmat bolej.
Sustreča prachodziła ŭ raskošnaj
Dyrektar pa daśledavańniach «Libieralnaha kłuba» Jaŭhien Prejhierman adrazu skazaŭ, što heta budzie navat nie dyskusija, a «ščyraja razmova».
Najpierš spadar Prejhierman zapytaŭsia ŭ Mališeŭskaha, Bykoŭskaha i Hihina, ci jość sapraŭdy ŭ nas infarmacyjnaja vajna i chto ŭ hetym vinavaty.
«Nie dumaju, što ludzi na vulicach pahodziacca, što idzie infarmacyjnaja vajna», — adrazu zaznčyŭ Mališeŭski. Paśla čaho skiravaŭ razmovu nie ŭ bok kanfrantacyi, a jakaści.
«Kali zapytajeciesia ŭ žurnalistaŭ, čamu ŭ ŚMI niama analityčnaj pracy, to vam skažuć, što brakuje ekśpiertaŭ. Vielmi mnohija žurnalisty niedziaržaŭnych ŚMI pierakananyja, što sapraŭdnaj žurnalistyki być nie moža. Tamu zajmajucca tolki reakcyjaj na padziei. Ja paličyŭ, kolki prezident na apošniaj
«Ja nie dumaju, što heta paŭnavartasnaja infarmacyjnaja vajna», — faktyčna pahadziŭsia z Mališeŭskim Bykoŭski.
Tym nie mienš, jon skazaŭ, što barykadnaje myśleńnie isnuje: «Mnie chaciełasia b ličyć maju hazietu prosta niezaležnaj, ale mnohija čynoŭniki jaje ŭsprymajuć «apazicyjnaj». Mnie nie padabajecca padzieł na «česnych» i «niačesnych». Zdajecca, što jość padzieł na žurnalistaŭ i niežurnalistaŭ».
«Niadaŭna daviałosia sustrakacca z amierykanskimi studentami, dyk jany papytalisia, a čym vaša situacyja roźnicca ad Polščy, dzie taksama jość sprečka miž Gazeta Wyborcza i Rzeczpospolita. U nas jość infarmacyjnaje supraćstajańnie. U vajnu jano pierarastaje padčas vybaraŭ», — tak ličyć Vadzim Hihin.
Jon navat staŭ pieraličać simptomy, jakija havorać ab hetaj vajnie. Praŭda, biez kankretnych prykładaŭ. «Vykarystoŭvajecca mova nianaviści (dla ckavańnia niejkaha čałavieka, nahniatańnia situacyi). Adna z prablem, što časam nie žurnalisty ŭpłyvajuć na mierkavańni, a mova forumaŭ, jakaja prychodzić u žurnalistyku. U nas partyi i palityčnyja siły nierazumna dzialić na niejkija nakirunki, levyja ci pravyja. Jość tyja, što za ŭładu i tyja, što suprać. Toje samaje sa ŚMI. Chacia tut siaredniaja prasłojka bolšaja.
U nas niama ŭ BSŽ nivodnaha palityka, a ŭ BAŽ — cełaja plejada palitykaŭ. Jarki prykład — Iryna Chalip. Mianie chvaluje ŭzmacnieńnie «movy nianaviści», naviešvańnia cetlikaŭ».
Mahčyma, jon mieŭ na ŭvazie turemnyja źniavoleńni Pačobuta i termin «piataja kałona».
Jaŭhien Prejhierman raskazaŭ historyju, što taksama zaprašaŭ na dyskusiju redaktara «Sovietskoj Biełoruśsii» Paŭła Jakuboviča, ale toj admoviŭsia ŭdzielničać u takim farmacie, paabiacaŭšy zrabić niešta padobnaje ŭ svajoj redakcyi. U Jakuboviča Prejhierman byŭ u toj dzień, kali źjaviłasia natatka na radyjo «Svaboda», što redaktar «SB» admaŭlajecca ŭznačalvać uzbujnienaje za košt inšych haziet vydańnie. Jakubovič aburaŭsia, što žurnalist «Svabody» Hłod nie pryjšoŭ da jaho i nie papytaŭsia, ci praŭda heta.
«Dyk budzie ŭznačalvać ci nie?» — sustrečnaje pytańnie ad Mališeŭskaha.
«Ja, kali ščyra, nie zrazumieŭ», — pacisnuŭ plačyma Prejhierman.
Za vypadak ź Jakubovičam začapiŭsia Hihin, jaki ciapier staŭ pryvodzić prykłady. Najpierš situacyju ź Viktoryjaj Papovaj. «Žurnalist Łukašuk pavioŭ siabie miarzotna. Ciapier situacyja, jakaja razhortvajecca z Avierkavym. My ž nie adsočvajem, chto kudy pajšoŭ ź niedziaržaŭnych ŚMI. Mnie heta hłyboka pa barabanie».
Tut jość łukaŭstva. Varta chacia b uspomnić skandalny film na BT ab siabrach Biełaruskaj asacyjacyi žurnalistaŭ.
«Kali žurnalisty buduć vykonvać usie patrabavańni, to jany ŭvohule ničoha nie vypuściać», — kaža Mališeŭski. Jon pryvioŭ łakalny prykład, jak žurnalisty niekali telefanavali ŭ instytut «Sosny», kab atrymać kamientar, ci ŭzros uzrovień radyjacyi ŭ Minsku. Tam prapanavali napisać aficyjny zapyt, na jaki jany adkažuć u vyznačany čas.
Daŭšy vykazacca zajaŭlenym vystupoŭcam, słova taksama ŭziali i inšyja hości. «Usie zrazumieli, što
infarmacyjnaja vajna — heta pamiž dziaržaŭnymi i niedziaržaŭnymi ŚMI. Heta nie tak. Heta baraćba pamiž prafiesijanałami i nieprafiesijanałami», — havoryć uładalnik tut.by Juryj Zisier.
«Kolki na mianie brudu vylili.
Pačytaješ niekatorych, dyk usie ahienty KDB, aproč Sańnikava. Inšych pačytaješ — usie ahienty, chto žyvie ŭ Biełarusi.Niekali byŭ zahałovak «Skockaje viasielle». Takoha być nie moža».
Spadar Zisier taksama zakranuŭ takoje pytańnie, jak adsutnaść rynku ŚMI. «70 miljonaŭ dalaraŭ — heta nie rynak. Mnohija źjazdžajuć nie tamu, što im niešta nie dajuć kazać, a praz hrošy. Dziaržaŭnym ŚMI taksama nie dajuć infarmacyju i prosiać pierazvanić praź miesiac. Rekłamy nie budzie, pakul nie ŭzraście dola zamiežnych inviestaraŭ u krainie. Chlebazavodu № 5 rekłama nie patrebna».
Aŭtar pieradačy forum na «Biełsacie» Eduard Mielnikaŭ najpierš uzhadaŭ pra zaskrečanaść zusim biaskryŭdnaj infarmacyi kštałtu «kolki bułačak vypiekli ci kolki nastaŭnikaŭ u Minsku».Razam z tym jon havaryŭ i pra vialikuju lanotu ŭ ŚMI. Maŭlaŭ, dziaržaŭnyja ŚMI nie kapajuć hłybiej, kab čaho lišniaha nie nakapać, niedziaržaŭnyja — bo ličać heta biessensoŭnym.
«Čamu nie rehistrujuć «Biełsat» u Biełarusi?» — zdajecca, hetaje pytańnie Mielnikava tak i pavisła ŭ cišyni.Sam Eduard Mielnikaŭ taksama pakrytykavaŭ i jakaść «Biełsata».
Vystup pałkoŭnika zapasa, siabra «Spraviadlivaha śvietu» Mikałaja Pietrušenki byŭ zvyšemacyjny. «Vajna idzie. I budzie iści da pieramožnaha kanca. I pieramožanych buduć sudzić pa zakonach vajennaha času», — adny śmiajalisia, druhija apładziravali.
«Čamu zhadany Jakubovič nie pryjechaŭ na pachavańnie Janiny Palakovaj?» — ciapier užo na słovach Pietrušenki nichto nie śmiajaŭsia.
Uzhadaŭ Vadzim Hihin niadaŭniaje pytańnie žurnalistki «NN» Aksany Rudovič da Alaksandra Łukašenki. «Jana pryjšła nie pytańnie zadavać, a pakazać, jakaja śmiełaja.Ci pavinny žurnalisty tak siabie pavodzić? Sumniajusia».
Maryna Sakałova ź Instytuta historyi pasprabavała abaranić žurnalistaŭ, skazaŭšy, što nie tolki karespandenty nie ŭmiejuć zadavać pytańni, ale časta ich surazmoŭcy nie ŭmiejuć davać na ich adkazy. «Ja nie złujusia na žurnalistaŭ, kali maje słovy niejak nie tak pieradali, a razumieju, što mnie treba jašče papracavać jašče z hetym tezisam, kab jon byŭ bolš jasny».
Błohier Aryna Lisieckaja sprabavała prymianić «damski trolinh» u dačynieńni Vadzima Hihina. Niavinnym hałasočkam i z ščyrymi vačyma jana pytałasia ŭ redaktara «Biełaruskaj dumki», ci «byli miški» 4 lipienia? Namiok na publikacyju Vadzima Francaviča, dzie jon admaŭlaŭ šviedski desant.
«Pačytajcie moj artykuł, — Hihin byŭ łakaničny. — Pačytajcie čaćviorty punkt. Vy čytać umiejecie?».
Jašče Lisieckaja vyviedała, čamu Hihin čas ad času morščyŭsia, kali słuchaŭ vystupoŭcaŭ. «Vy b z maim rostam dva mietry tut pasiadzieli. Kalenki ŭpirajucca ŭ tumbačku. Čysta pytańnie kamfortu».
Jašče Vadzim Hihin nazvaŭ hałoŭnaha redaktara «Narodnaj voli» Iosifa Siaredziča «hienijalnym prapahandystam». Taksama staŭ abaraniać «staršyń rajvykankamaŭ», u jakich hałovy inšym zabityja, a nie adkazami na pytańni žurnalistaŭ, tym bolš i padkazać amal niama kamu, aproč kiraŭnika ŭpraŭleńnia pa ideałohii.
Naprykancy hutarka pajšła nie tolki pra žurnalistyku, ale i pra palityku. Udzielnik prajekta «Cytadel» Alaksandr Špakoŭski prapanavaŭ dziaržavie finansavać palityčnyja partyi, u tym liku apazicyjnyja, kab jany nie šukali hrašovaj dapamohi ŭ inšych krainach.
Vadzim Hihin z hetym nie pahadziŭsia, chacia skazaŭ, što padobnyja dumki vykazvaje pieršy sakratar KPB Karpienka.
«Vy prapahandysty ci žurnalisty?» — papytaŭsia namieśnik staršyni Partyi BNF Ihar Lalkoŭ va ŭdzielnikaŭ dyskusii.
Mališeŭski ad pačatku pazicyjanavaŭ siabie jak «antyžurnalista». Tym nie mienš, jon vykazaŭ cikavuju prapanovu z amierykanskaha dośviedu, kali pry ŚMI jość admysłovy ambudsmien, jaki sočyć za pracaj, krytykuje, jaho nichto nie lubić. «Ja hatovy być takim ambudsmienam dla luboj redakcyi», — prapanavaŭ Viktar.
«Ja — žurnalist», — adkazaŭ Bykoŭski.«Ja — publicyst», — heta adkaz Hihina.
Dazvalaŭ sabie redaktar «Biełaruskaj dumki» i žarty. Naprykład, prapanavaŭ abvieścić Partyju BNF, jak hierb Pahonia,
Sustreča praciahnułasia dźvie hadziny. Naŭrad ci jana dała kankretnyja adkazy na pytańnie: «Jak pieraadoleć infarmacyjnuju vajnu». Ale tut hałoŭnaje, što
pradstaŭniki roznych bakoŭ zmahli adkryta padyskutavać i vykazać svaje mierkavańni. «Libieralnamu kłubu» za toje mierapryjemstva biezumoŭny plus.
Materyjał padrychtavany ŭ partniorstvie z arhanizacyjaj Index on Censorship.
