Mikoła Malaŭka (1941-2024) KAINAVA PIAČAĆ Ludziej nie caniła epocha. I za žyćciom u čarzie Na Stalina, jak na boha, Malilisia kainy ŭsie. Paklopy stračyli spakojna, Z trybuny kryčali ŭzachlob - I jon dziaržaŭnaj rukoju Błahasłaŭlaŭsia, paklop. Śpiavali pra mir pijaniery, A ich baćki i dziady Bajalisia stuku ŭ dźviery, Jak samaj vialikaj biady. Vinu vybivali luta, I lohka było sudu: Nie ŭstanuć ź niabytu ludzi, A značyć - kancy ŭ vadu. "Zabojcy!" - klali achviary. Pra heta sudździ maŭčać, Dy prastupaje na tvary Kainava piačać. U sile jano, praklaćcie, I pa siahońniašni dzień - I ciažka z takoj piačaćciu Schavacca ŭ minułaha cień. Bajacca kainy praŭdy. Zhubiŭšy dušu nie adnu, Jany na Stalina prahnuć Zvalić i svaju vinu. Maŭlaŭ, i karaŭ najbolej, I piłavaŭ jon, uładar. A chto ŭładaru jak bohu, Achviary prynosiŭ u dar? Ci, moža, byli nie rady, Kali ad boha ŭ Kramli Atrymlivali pasady, I zvańni, i miedali? Pra toje, za što ŭznaharody, Jany, viadoma, maŭčać, Dy ich vykryvaje zaŭsiody Kainava piačać. Reabilitavany achviary, A im - apraŭdańnia niama: I śmierć nie satre na tvary Haniebnaj piačaci-klajma.

⤷ Vierš, vielmi aktualny vierš u 2024m hodzie.

Mikoła Malaŭka (1941-2024) RODNAJA MOVA - ADNA Byvajuć movy blizkija, A rodnaja - adna. I nad majoj kałyskaju Schilałasia jana. Z matulaju za hreblaj U kopy siena hrebła, Śpiavała - čuŭ zdalok: "Ciače vada ŭ jarok..." I na žnivie, byvała, Taksama zapiavała Pad muzyku siarpa: "A ŭ poli viarba..." Pačućciaŭ nie taiła I klikała-prasiła: "Laci, laci, moj miły, Pazyč u ptuški kryły..." Na čoŭnie viesłavała, Jak pra siabie, byvała, U rečańki pytała: "Čamu ž ty nie poŭnaja, Ź bieražkom nie roŭnaja?..." Zdarałasia, i płakała, Dy nie rabiła zła, Da hora abyjakavaj Nikoli nie była. Adnak duša ščymieła, Marnieła z hodu ŭ hod, Niby asiracieła, Niby prapaŭ narod. Žyła adna ŭ zapiečku Z panikłaj hałavoj, Bajałasia, što śviečku Pastaviać joj, žyvoj. Praz sud viali za kraty, Hłumilisia ź jaje, Dy nie zabili katy - Čužyja i svaje. I vyjšła hanarova Z zapiečka, jak z turmy, Kab ź joj, dziaržaŭnaj movaj, Narodam stali my.

Mikałajeŭščyna, heta ž i Jakub Kolas z Mikalajeŭščyny? Ci nie ? A na tych mohilkach i moj dziadzka pachavany. Mała bačylisia, zusim.