«Выбар зроблены паводле яго твораў. У яго цэлы шэраг твораў найвышэйшага ўзроўню, адзначаных і ў рэспубліцы, і за яе межамі. Шансы, калі не будзе палітызавана, то высокія… Калі ўсё гэта звядзецца з гледзішча палітыкі, то, вядома ж, тут будуць граць сілы іншыя», — кажа старшыня Саюза пісьменнікаў Беларусі Мікалай Чаргінец.
Еўрарадыё вырашыла пашукаць яго кнігі ў сталічных кнігарнях. Знайшло! Праўда, давялося папоўзаць на каленках. У кнігарні «Падпісныя выданні» праз 5 хвілін пошукаў на самай ніжняй паліцы знайшоўся асобнік кнігі «Салодкія слёзы» 2010 года выдання. Каштуе 15 тысяч. У «Цэнтральнай» кнігарні цэлыя тры кнігі. Там былі яшчэ сельскі дэтэктыў «Цветы провинции» і гісторыя ваеннага кахання «Без ангелов». Каштуюць дэмакратычна — 13–15 тысяч, асаблівым попытам не карыстаюцца. Шансы яшчэ аднаго беларускага пісьменніка, намінаванага
«Я вам скажу, што Някляеў харошы паэт, але дрэнны палітык. Мне і шкада яго. Яны забілі ў ім харошага паэта, выцягнуўшы яго на сцэну палітычнай валтузні».
Дарэчы, намінант ад СПБ Георгій Марчук сапраўдная цёмная птушка. Нават «Вікіпедыя» ведае толькі аб адным яго творы — тым самым сельскім дэтэктыве «Цветы провинции»…
Такім чынам, сёлета Беларусь ужо мае трох намінантаў. Акрамя Марчука і Някляева ў літаратуры ёсць яшчэ праваабаронца і палітвязень Алесь Бяляцкі (прэмія міру).
Сам Марчук сваё вылучэнне ніяк не каментуе. Маўляў, гэта парушае правілы Нобелеўскага камітэта.
