Сяргею Атамасю 26 гадоў. Як гэта часта бывае ў пачатку працоўнай дзейнасці, ён пераспрабаваў мноства розных месцаў, перш чым прыйсці працаваць на круізным лайнеры.
«Дзе толькі не працаваў: у бары афіцыянтам, потым бармэнам. Далей — у буйных сетках грамадскага харчавання менеджарам. Але ўсё было не тое, хацелася нешта памяняць», — кажа Сяргей.
Знаходзячыся ў чарговы раз у пошуках працы, Сяргей успомніў словы аднакласніцы, якая на той момант адпрацавала ўжо тры кантракты на лайнеры.
«Яна ўвесь час казала: «Паспрабуй. Паспрабуй!» Але нешта я не мог сабрацца з думкамі. А тут, здаецца, даспеў і вырашыў падаць заяўку», — успамінае хлопец.
Каб трапіць на лайнер, трэба было мець вопыт працы ад 1 года на пасадзе, на якую прэтэндуеш. І абавязкова ведаць англійскую мову.
Што трэба, каб патрапіць на лайнер?
Сяргей вырашыў паспрабаваць уладкавацца бармэнам. Ён склаў рэзюмэ і ў лютым 2022 года падаў заяўку. Запаветны кантракт прыйшлося чакаць 11 месяцаў. І паколькі на судна ён уладкоўваўся ўпершыню, яго прынялі памочнікам бармэна.
Сяргей на лайнеры
«Калі па рэзюмэ ты падыходзіш, з табой праводзяць анлайн-інтэрв'ю, дзе твае веды правяраюць. Хоць досвед працы бармэнам у мяне быў, усё роўна даводзілася шмат вучыцца. Трэба ведаць шмат рэцэптаў і складаў кактэйляў», — успамінае Сяргей.
Перш, чым адправіцца ў плаванне, хлопцу трэба было адкрыць візу, прайсці спецыяльны медагляд. А таксама з'ездзіць на чатырохдзённае навучанне ў Расію і атрымаць сертыфікаты па бяспецы. Усё гэта досыць затратна. Па падліках Сяргея, на ўсё ў яго сышло каля 2000 даляраў.
Сяргей уладкаваўся ў амерыканскую кампанію, у якой ёсць карабель, які раз на год адпраўляецца ў кругасветнае падарожжа на 180 дзён.
«Я паспеў на лайнер у «кругасветку» якраз за два дні да яго адпраўлення. Налічыў каля 40 краін, усе цяпер і не ўспомню. Спачатку паплылі з Сан-Францыска да Антарктыды. Адтуль праз Бразілію ў Афрыку. Потым у Дубай, далей — у Токіа і назад у Сан-Францыска», — расказвае Сяргей.
8 месяцаў па 10 гадзін у дзень без ніводнага выхаднога
Больш за ўсё хлопцу спадабаліся тры краіны: ЗША, Японія і Тайланд.
«У Тайландзе танная і смачная ежа, цёплае мора круглы год, і там вельмі прыгожа. Японія — наогул іншы сусвет. Там усё вельмі па-японску, — смяецца хлопец. — У ЗША таксама прыгожа. Але выходзіць можна не ва ўсіх штатах. Гэта звязана з тым, што раней было вельмі шмат людзей, якія ўладкоўваліся на караблі, каб збегчы ў Амерыку».
Пасля кругасветнага круізу былі і іншыя напрамкі: Грэнландыя, Ісландыя, тыднёвыя круізы на Карыбскія астравы. У агульным ліку па сваім першым кантракце хлопец адпрацаваў восем з паловай месяцаў. Увесь гэты час ён працаваў без выхадных, па 10 гадзін у дзень. Без магчымасці нават ненадоўга адасобіцца на борце, бо ў каюце Сяргей жыў не адзін, а з калегам.
«Вымотвае такі графік моцна. Але кайфова, калі прачынаешся кожны дзень у новай краіне. У асноўным, за гэтым усе і едуць: заробак і падарожжы», — кажа Сяргей.
Працоўны дзень хлопца доўжыўся з 13.00 да дванаццатай або гадзіны ночы. З адным двухгадзінным перапынкам. Так што магчымасць выйсці і пагуляць у яго была толькі раніцай.
У абавязкі хлопца ўваходзіла падрыхтоўка кактэйляў, падтрыманне чысціні ў бары і зносіны з наведвальнікамі.
«Заробак у мяне быў 2200 даляраў на месяц. Чыстымі выходзіла 2000. На лайнеры ёсць гандлёвы пункт для персаналу, там можна было купіць і сродкі гігіены, і цыгарэты, і нават алкаголь, — распавядае Сяргей. — Інтэрнэт там даецца ў хвілінах, 250 хвілін каштуе 20 даляраў. І гэта час на сацсеткі. Youtube там глядзець нельга. Карабельны інтэрнэт яго проста блакуе, як у школе на камп'ютарах у кабінеце інфарматыкі».
Заплацілі 600 000 даляраў за круіз, але не пакінулі ані даляра чаявых
З момантаў, якія ярка ўрэзаліся ў памяць, Сяргей першымі ўспамінае штормы.
«Мы праплывалі каля Грэнландыі. З-за вялікіх штормаў тады адмянілі два порта, але мы ўсё ж такі трапілі пад шторм. Карабель вельмі моцна пачало гайдаць. Шмат людзей пападала, посуд разбіўся, бутэлек — проста жэсць была», — успамінае хлопец.
Яшчэ Сяргею запомніўся выпадак у Рыа, калі аднаго госця абрабавалі праз літаральна дзве хвіліны пасля таго, як ён выйшаў з лайнера ў порт.
«Яшчэ быў хлопец-афіцыянт, бразілец. Яго адзінага з персаналу абрабавалі. І якраз такі ў Бразіліі», — смяецца Сяргей.
Наогул, па яго словах, на лайнерах можна сустрэць шмат цікавых людзей. Адзін госць быў інжынерам з НАСА, другі ваяваў у В'етнаме. У асноўным на лайнерах плаваюць прафесары і бізнэсмены — людзі, якія могуць сабе дазволіць такі адпачынак. Бо самы танны квіток у гэтую «кругасветку» без экскурсій каштаваў каля 100 000 даляраў.
«Была пара — дзяўчына з Украіны і мужчына з Галандыі — ім круіз абышоўся каля 600 000 даляраў. Але ніводнага даляра чаявых, на жаль, яны не пакінулі», — успамінае Сяргей.
Але самая незвычайная сустрэча на лайнеры ў хлопца здарылася з… беларускай!
«Дзяўчына ўжо 30 гадоў не жыве ў Беларусі. Толькі часам прыязджае да сваякоў і сяброў. Мы разгаварыліся, я спытаў яе, з якога яна горада, — успамінае хлопец. — Яна адказала, што я такога горада не ведаю. І, хто б мог падумаць, што на адлегласці 12000 кіламетраў можна сустрэцца на лайнеры з дзяўчынай з… Баранавічаў! Гэта было вельмі нечакана», — распавядае Сяргей.
«Хочацца туды, дзе караблі большыя»
Цяпер у Сяргея адпачынак. Ён будзе доўжыцца два-тры месяцы. Пасля гэтага ён паедзе на наступны кантракт. Праўда, кампанію падумвае змяніць.
«Хочацца туды, дзе караблі большыя. Я быў на караблі з персаналам ў 400 чалавек і 600 чалавек гасцей. Планую пасля другога кантракту пайсці ў кампанію з лайнерамі на 5000 гасцей. Цікава паспрабаваць, як гэта», — кажа ён.
У адпачынку Сяргей забаўляецца, ходзіць у залу, басейн, папраўляе фізічнае і ментальнае здароўе. У планах у хлопца адпрацаваць яшчэ хаця б два кантракты, падзарабіць грошай і купіць кватэру. Або ўкласці сродкі яшчэ ў нешта. Магчыма, адкрыць нейкую сваю справу. Але Сяргей пакуль не загадвае. Як гаворыцца, час пакажа.
Чытайце таксама:
цікава, нашы прафесары могуць дазволіць сабе такі адпачынак? хіба акадэмік коля толькі