Цяміць у адрозненнях тарашкевіцы-наркамаўкі, упэўнена карыстаецца беларускай лацінкай, любіць беларускія вершы і вывучае гісторыю беларускіх 90-х па незалежнай беларускай прэсе.
Y?suke Kashiwagi нарадзіўся, вырас і дагэтуль жыве ў Токіа. Цяпер ён магістрант універсітэта Васэда. Даследуе гісторыю СССР і спрабуе вывучаць гісторыю Беларусі пачатку ХХ стагоддзя. Вывучэнне ў Японіі даецца цяжка, бо паплечнікаў амаль няма дый матэрыялаў мала.
Беларускую Юске пачаў вывучаць у красавіку гэтага года і ўжо досыць добра размаўляе, чытае па-беларуску ды ўпэўнена карыстаецца беларускай лацінкай.
Юске цікава чытаць беларускія вершы, сярод якіх ужо ёсць фаварыт — «Явар і каліна» Янкі Купалы.
«Я яе шчыра люблю»
Спачатку я стаў цікавіцца гісторыяй Беларусі, бо калі быў студэнтам, даследаваў гісторыю СССР. Таму каб вывучаць гісторыю і грамадства, пачаў вывучаць мову. Але цяпер для мяне беларуская мова ўжо не толькі інструмент навучання. Я яе шчыра люблю.
У нас у Токіа ёсць штотыднёвы курс па беларускай мове «Беларуская гутарня», які арганізуюць беларуска і японка, якая валодае беларускай моваю. Я ўдзельнічаю ў кожным занятку і там вывучаю мову.
«У самой Беларусі мала хто валодае беларускай мовай»
Вывучаць граматыку, запамінаць новыя словы — усё дужа цяжка. Але самае складанае, што нялёгка знайсці носьбітаў беларускай мовы. То бок калі хочам гутарыць з кімсьці на беларускай мове, звычайна не можам.
Аднак па-мойму, самае галоўнае — не спыняцца. У такой сітуацыі вельмі важна, што беларускамоўныя беларусы стараюцца выкладаць і распаўсюджваць беларускую мову. Таму я паважаю людзей, якія робяць такія спробы.
Мне вельмі цікавая моўная сітуацыя Беларусі, бо я цікаўлюся самасвядомасцю народаў у свеце, і беларуская моўная сітуацыя вельмі асаблівая ды характарная.
У Японіі мноства японцаў ведаюць толькі японскую мову. Таму мне дужа цікава, што ў Беларусі няшмат хто валодае беларускаю моваю. І хаця ў іншых краінах былога Савецкага Саюза, нават у краінах, дзе, як і ў Беларусі, шматлікія людзі звычайна і ў доме размаўляюць па-расійску, улада стараецца захоўваць мову тытульнай нацыі. Але ў Беларусі нават калі хочаш працаваць у дзяржаве, не трэба валодаць беларускай мовай. Я ведаю, што сітуацыя Японіі таксама асаблівая і характарная. Але менавіта таму, што ў нас сітуацыя адваротная, мне гэтая адрознасць і цікавая.
Я цяпер стараюся чытаць «Нашу Ніву» 90-х гадоў.
Гэта проста ад цікавасці. Я шчыра хачу разумець беларусаў, таму спрабую вывучаць мову, чытаць навіны, г.д. І адначасова я як аматар беларускай культуры і гісторыі цікаўлюся тым, якую думку мелі беларускамоўныя актывісты пасля таго, як СССР знік.
«Яна заўсёды супакойвае мяне»
Беларуская мова прыемна гучыць. І яна насамрэч падобная да расійскай. Гэта натуральна. Беларуская, украінская ды расійская — усе ў адной усходнеславянскай сям’і. Яны лагічна падобныя адна да адной.
Вельмі прыгожая і чароўная мова. Гукі меладычныя. Я яе вельмі люблю. Беларуская мова, мне здаецца, вельмі мяккая.
Яна заўсёды супакойвае мяне.
