Томашик, сын Андрея Скурко. В первую очередь для него эти стихи и пишутся
Белы свой мікрааўтобус
Называю я «мікробус».
І на гэтым мікрабусе
Еду я па Беларусі.
У бабулі там агрэст,
І клубніцы, і арэхі,
Буг і Мухавец там рэкі.
Бачым замкі на гары
У Наваградку й Міры.
А ў Браславе і Мёрах
Пакупаемся ў азёрах.
Ля Дняпра на паплавах
Мы пабачым журава.
А ля самае сталіцы
Пад Заслаўем ёсць чарніцы.
І на ўсіх шляхах-дарогах
Мы машын спаткаем многа
Грузавых і легкавых —
Во нагледжуся на іх!
Томашик с мамой





