Zakachanaść — ramantyčny i mudry patent evalucyi, jaki raźviŭsia tolki ŭ čałaviečaha rodu. Meta kachańnia — «prylapić dušami» ludziej roznych pałoŭ adno da adnaho ŭ siamiejnaj adzincy. Z evalucyjnaha i hienietyčnaha hledzišča zakachanaść — efiektyŭny šlach da praciahu rodu i vyhadvańnia naščadkaŭ.
Zakachanaść —uźniosłaje pačućcio, jakomu pa intensiŭnaści niama prykładaŭ va ŭsim śpiektry ludskich emocyjaŭ. Zakachanamu čałavieku časam ułaścivy stan, jaki nahadvaje zvarjaciełaść — časovaja strata hłuzdoŭ, reŭnaść, sum, pakuty balesnych pryhadaŭ i praźmiernaja bojaź za svajo kachańnie. Usio heta kivačom razhojdvaje dušu zakachanaha pa ŭsim śpiektry ad praśvietłaha ščaścia da čornaj rospačy. Dziakuj Bohu, skaža šmat chto, što hetaja «niezdaroŭčaść» pa časie minaje i ŭ šmat jakich vypadkach sastupaje miesca kachańniu i lubovi.
U lubovi jość aznaka stałaści, dzie, akramia zamiłavanaści, zachavana miesca dla praŭdzivaha siabroŭstva, uzajemnaha davieru, padtrymki i salidarnaści. Chiba žarści i połavaje žyćcio tut krychu zaniepadajuć, ale nie strašna. Pavodle šmat kaho, zakachanaść — smak žyćcia, a luboŭ — heta samo žyćcio.
Pierad vami 10 zapavietaŭ (z peŭnymi abmiežavańniami, viadoma), jakija mohuć palepšyć jakaść vašaj zakachanaści.
1. Nie być zanadta dastupnym.
2. Nie pryznavacca zaŭčasna ŭ kachańni.
3. Nie raspaviadać usich svaich tajamnic.
4. Nie «rasčyniacca» całkam u pradmiecie svajoj zakachanaści.
5. Nie vypytvać i nie prymušać raspaviadać usie jaho/iaje tajamnicy.
6. Być ščodrym, vielikadušnym, uciešnym.
7. Umieć vyražać svaje pačućci i emocyi.
8. Zachoŭvać peŭnuju tajamničaść i zahadkavaść.
9. Jak zalacańni, dyk razumnyja, u jakich nie zabyta asabistaja prastora druhoha boka.
10. Umieć dastaŭlać nasałodu partnioru pry fizičnym kantakcie.
